Η εξαγγελία του πρωθυπουργού για πρόταση κατάργησης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων μέσω συνταγματικής αναθεώρησης δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πολιτική «καπνογόνα χειροβομβίδα». Πρόκειται για έναν ακόμα επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, τη στιγμή που η κοινωνία στενάζει από την ακρίβεια, τα προβλήματα της δημόσιας υγείας και παιδείας.

Η μονιμότητα δεν είναι προνόμιο, αλλά θεσμική κατάκτηση που κατοχυρώθηκε συνταγματικά το 1911 – με στόχο να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία της διοίκησης από τον κομματισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Όπως τόνιζε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος: «Η μονιμότης των υπαλλήλων θα ασφαλίσει αφατρίαστον διοίκησιν».