ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ

 

(Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων στις Ν.Α.)

 

Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ  να δυναμώσει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα &  να φτιαχτεί ένα ταξικό κλαδικό συνδικάτο για τους εργαζόμενους των ΟΤΑ, ικανό να συσπειρώσει τους εργαζόμενους στον αγώνα τους, ανεξάρτητα από κλάδο, ειδικότητα και εργασιακή σχέση.

                Τώρα, που η επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους εξελίσσεται αμείλικτη, τώρα που είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η οργάνωση και η αντεπίθεση των εργαζομένων η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ομοσπονδίας μας, συνεχίζει να σκύβει το κεφάλι και να συμπορεύεται με τις κυβερνητικές επιλογές.

       Έτσι στο τελευταίο ΔΣ (29-6-10) και ΓΣ (30-6-10) η ΠΑΣΚΕ με μια εισήγηση μοιρολατρίας και υποταγής, χωρίς σχέδιο οργάνωσης της αντίστασης των εργαζομένων, χωρίς προοπτική και θέληση να αντιταχθούν στον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ & τα άλλα  αντεργατικά μέτρα, «διαμαρτυρήθηκε» γιατί η κυβέρνηση δεν έκανε αποδεκτές τις προτάσεις τους και τους αγνοεί ακόμα και σε ότι αφορά στη διαμόρφωση των πρότυπων οργανισμών!!!.

       Γίνεται  συνειδητή προσπάθεια από την ΠΑΣΚΕ να εγκλωβίσει το μυαλό, τη σκέψη και τη συνείδηση των εργαζομένων. Τώρα πια κανείς δεν τρέφει ψευδαισθήσεις ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ  θα μπορούσε να είναι φιλεργατική, γιατί αυτή είναι εναρμονισμένη με τις αποφάσεις της ΕΕ, και χρόνια τώρα υπηρετεί πιστά την επιχειρηματικότητα και την κερδοφορία.

       Γι αυτό και στο ΓΣ τη μια μέρα αποδέχτηκαν το πλαίσιο ψηφίσματος, που καταθέσαμε για τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και την επομένη έκαναν τις αναγκαίες για αυτούς προσθαφαιρέσεις.  Αλλοιώνοντας έτσι εντελώς το κείμενο, που βάλαμε και ψηφίστηκε και προσπαθώντας να βγάλουν αλώβητη την κυβέρνηση, εμφανίζουν την κρίση σαν επιδημία κι όχι σαν φαινόμενο σύμφυτο με την καπιταλιστική ανάπτυξη καθώς και ότι για το μνημόνιο, τους αντεργατικούς και αντιασφαλιστικούς νόμους δεν ευθύνεται η κυβέρνηση αλλά  το ΔΝΤ και η ΕΕ που τα προωθούν.                                                                                                                              

       Προσπαθούν  να κάνουν τους εργαζόμενους να πιστέψουν ότι τα μέτρα αυτά δεν ήταν προαποφασισμένα από την κυβέρνηση, με τις ομόφωνες αποφάσεις της στα πλαίσια της ΕΕ, και ότι υπάρχει ελπίδα ακολουθώντας το δικό τους δρόμο «να συνετίσουν» το ΠΑΣΟΚ και «να κάνουν την κυβέρνηση να αναλογιστεί -όπως λένε- τους εργαζόμενους». 

       Εξακολουθούν να συσκοτίζουν για την ουσία του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ότι θα αποτελέσει το αναγκαίο εργαλείο για το πιο γρήγορο και ολοκληρωμένο πέρασμα της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, των ΣΔΙΤ, της στήριξης της κερδοφορίας, και της επιχειρηματικής δράσης στους τομείς της υγείας, της παιδείας και της πρόνοιας και ότι είναι άρρηκτα δεμένος με την ενίσχυση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της ανταποδοτικότητας και νέων έμμεσων φόρων και για αυτό σκόπιμα παραπλανούν όταν προσθέτουν στο πλαίσιο ψηφίσματος ότι «δεν θα έχουμε ούτε διοίκηση, ούτε αυτοδιοίκηση».

      Φοβούνται ότι αν πουν ξεκάθαρα τις θέσεις τους, οι εργαζόμενοι  θα τους γυρίσουν την πλάτη, γι αυτό κι με τις προτάσεις τους , προσπαθούν να κρύψουν ότι στηρίζουν την καπιταλιστική ανάπτυξη και την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

      Με την απόφασή τους να λείπουν  τη μέρα της απεργίας (29-6-10) τα «πρώτα συνδικαλιστικά στελέχη» από τους χώρους δουλειάς και όταν  τις κινητοποιήσεις, που προκηρύσσουν δεν τις οργανώνουν για να έχουν επιτυχία (γι αυτό και ένα μήνα μετά την απεργία της ΟΣΥΝΑΕ στις 26-5 δεν έχουν σαφή εικόνα ούτε έκαναν κάποια εκτίμηση) υπονομεύουν τους αγώνες των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι δεν χρειάζονται συνδικαλιστές, που θα τους λένε ότι «δεν μπορούν να κάνουν τίποτα…,  και ότι οφείλουμε να πορευτούν με τα νέα δεδομένα» ή ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν είμαστε και ιδιαίτερα συμπαθείς στο υπουργείο,  δεν μπορούν να τους εκπροσωπούν  όλοι αυτοί, που αρκούνται σε ρόλο διαχειριστή και βάζουν σαν πλαίσιο διεκδίκησης τη συμμετοχή στις επιτροπές του υπουργείου για τη διαμόρφωση των πρότυπων οργανισμών…!! .                                                                                             

       Οι θέσεις της ΠΑΣΚΕ και στην Ομοσπονδία και στην ΑΔΕΔΥ βρίσκονται στον αντίποδα των προτάσεων του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, στον αντίποδα των αναγκών των εργαζομένων. Στα σχετικά κείμενά της για μεν τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, θεωρεί μεταξύ άλλων ότι «μπορεί να δημιουργήσει τους όρους για ανάπτυξη της νέας δυναμικής και ποιοτικής λειτουργίας στη διοίκηση…» και μάλιστα ότι θα έπρεπε «να παρέχει το σύνταγμα της χώρας δυνατότητες σοβαρής μεταβίβασης νομοθετικής εξουσίας στις περιφερειακές και τοπικές αρχές..», για δε το ασφαλιστικό θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι οι πόροι του και η διαχείρισή τους κι  όχι η προσπάθεια του κεφαλαίου να γίνει ακόμα πιο φτηνός ο εργαζόμενος, με λιγότερες κοινωνικές παροχές και δικαιώματα, με μεγαλύτερη εκμετάλλευση των λαϊκών αποθεμάτων των ασφαλιστικών ταμείων..

      Από την άλλη πλευρά η ΔΑΚΕ υποστήριξε ότι το πρόβλημα είναι ότι οι παρατάξεις που στέκονται με απόλυτο ΟΧΙ στον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ δεν μπορούν να διαχειριστούν το ζήτημα, σπέρνοντας δηλ. ψευδαισθήσεις ότι τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι προκύπτουν από κακή διαχείριση, ότι θα μπορούσε μία καλλίτερη διαχείριση να δώσει λύσεις σε κάποια επιμέρους ζητήματα και ότι στη γενικευμένη και ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου θα μπορούσε απλά ένα «καλλίτερο» συνδικαλιστικό κίνημα, ένα «καλλίτερο ΔΣ» να κερδίσει την επίλυση των προβλημάτων μας.

      Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, προτείναμε το δρόμο του αγώνα, των κινητοποιήσεων και  του ξεσηκωμού σαν το μοναδικό δρόμο, που χρειάζονται οι εργαζόμενοι την ώρα που σφαγιάζεται κάθε εργατικό δικαίωμα, που έχει απομείνει από τη συνολική επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου. 

      Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ,  να ενισχυθεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να φτιαχτεί ένα ταξικό συνδικάτο για τους εργαζόμενους των ΟΤΑ, ανεξάρτητα από κλάδο, ειδικότητα και εργασιακή σχέση, ικανό να συσπειρώσει τους εργαζόμενους στον αγώνα τους τόσο στα καθημερινά και την άμυνα που απαιτείται, όσο και στο δρόμο που απαιτείται για μια ανάπτυξη, που δεν θα στηρίζεται στην επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, που δεν θα έχει κριτήριό του την κερδοφορία αλλά την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. 

 

   Σ’ αυτή τη κατεύθυνση αγωνιζόμαστε. Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε.                   

 

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ  ΣΤΙΣ 8 ΙΟΥΛΗ &                                          ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ    ΠΑΜΕ                              ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΜHΝYΜΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ                                               ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΤΡΟΪΚΑ                                                                    ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

                                                                                                                     5-7-10