ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ

                      (Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων στις Ν.Α.)           23-9-10

  Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Οι «νέοι» Οργανισμοί των Περιφερειών, με τα σχέδια των (13) Π.Δ., που δόθηκαν σε φορείς (ΟΣΥΝΑΕ & ΕΝΑΕ) για τη διατύπωση της γνώμης τους  αποτελούν την συνέχεια και την εξειδίκευση στα ανάλογα θέματα του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ».

Αποτελούν  μία από τις 100 και πλέον διοικητικές πράξεις (Υπουργικές Αποφάσεις, Π.Δ. κ.λ.π), που προβλέπει ο νόμος για την ολοκλήρωσή του.

Πριν την ψήφισή του τονίζαμε στους εργαζόμενους ότι ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» έδινε τις βασικές κατευθύνσεις και ότι όλο το «έργο» θα το βλέπουμε σταδιακά.

Από τις βασικές κατευθύνσεις του προβλέπαμε τις εξελίξεις, όσο κι αν επιμελώς προσπαθούσε  να τις κρύψει. Ήταν δηλ. για τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ αναμενόμενα αυτά που διατυπώνονται στα σχέδια των νέων Οργανισμών των περιφερειών, αφού  αυτοί έρχονται να υλοποιήσουν αποτελεσματικά το «πνεύμα» του «ΚΑΛΙΚΡΑΤΗ».

Για αυτό το συνολικό πνεύμα της κυβερνητικής πολιτικής και όλων των άλλων δυνάμεων, του ευρωμονόδρομου και του «Μνημονίου», διαπερνά τους οργανισμούς τόσο στον τομέα των αρμοδιοτήτων, όσο και στον τομέα των εργασιακών μας σχέσεων. 

Επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις μας ότι με τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» θέλουν να περνάνε πιο αποτελεσματικά, πιο ολοκληρωμένα και πιο γρήγορα την πολιτική τους.

«Η προώθηση των εθνικών στρατηγικών στόχων», μέσω των επενδύσεων όπως αναφέρεται και περιγράφεται ως αρμοδιότητα της «Διεύθυνσης Αναπτυξιακού Προγραμματισμού», με Τμήμα Κινήτρων κ.λ.π. δίνει ανάγλυφα το πλαίσιο της λεγόμενης «Περιφερειακής Ανάπτυξης», που συνδέεται με την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας.

Οι συγχωνεύσεις αρκετών υπηρεσιών  και η υποβάθμιση άλλων, στοχεύουν όχι μόνο στη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, αλλά και στην απαξίωσή του. Στοχεύουν στην προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, των ΣΔΙΤ και των παραχωρήσεων.                                                                         Η μεταφορά των αρμοδιοτήτων κατασκευής και συντήρησης των δρόμων από τις κρατικές περιφέρειες στις αιρετές, συνοδεύεται από την μετατροπή των ΔΕΣΕ και ΔΕΚΕ σε ένα τμήμα στην περιφέρεια (Τμήμα Συγκοινωνιακών Έργων)  και από την τυπική πλέον «παραχώρηση» της αρμοδιότητας της συντήρησης των δρόμων στους ιδιώτες αφού δεν καταγράφεται πια αυτή στους νέους οργανισμούς. Έρχονται δηλ. οι νέοι οργανισμοί να αποτυπώσουν τις πολιτικές επιλογές ΠΑΣΟΚ,ΝΔ  και ΛΑΟΣ που ψήφισαν όλες τις μέχρι τώρα παραχωρήσεις δρόμων και του χαρατσώματος του λαού με τα διόδια.                                                                                          Η μεταφορά των αρμοδιοτήτων των Δευθύνσεων Υδάτων από τις κρατικές περιφέρειες στις αιρετές συνοδεύεται με την μετατροπή τους σε Τμήμα, υποβάθμιση που συμβαδίζει με την προωθούμενη πολιτική ιδιωτικοποίησης του νερού.                                                                           Όλο το προηγούμενο διάστημα τονίζαμε ότι με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ με το πέρασμα των περισσότερων αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών των Διευθύνσεων Πρόνοιας των Νομαρχιών στους Δήμους, η Κοινωνική Πρόνοια «διαλύεται» αφού πλέον όλα σχεδόν μετατρέπονται σε προγράμματα και παραχωρούνται σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Τώρα με τους νέους οργανισμούς βλέπουμε να υποβαθμίζεται ακόμα παρά πέρα. ΠΧ το έργο των κοινωνικών λειτουργών, αφού η «κοινωνική έρευνα» εντάσσεται στην Δ/νση Κοινωνικής Μέριμνας η οποία θα είναι μία σε κάθε περιφέρεια.                                                                                                   Τονίζαμε ότι η υγεία και η παιδεία κατηγοριοποιούνται  και υποβαθμίζονται, με ταυτόχρονη αύξηση της ανταποδοτικότητας. Γι αυτό στη Δ/νση Περίθαλψης μιλάει για «σύνταξη προϋπολογισμού και απολογισμού των υπηρεσιών υγείας». Γι αυτό φτιάχνει μια Δ/νση Πρόληψης σε κάθε περιφέρεια, όπου ακόμα και οι εμβολιασμοί του γενικού πληθυσμού θα γίνονται μόνο σ’ αυτήν, δηλαδή οι εργαζόμενοι μιας περιφέρειας, θα αναγκάζονται να ταξιδεύουν ακόμα και για ένα εμβόλιο.                                                                                          Εντάσσει την δημόσια μεταλυκειακή εκπαίδευση  στις αρμοδιότητες του Τμήματος Παιδείας.

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση, που σχεδιάζεται με τους νέους οργανισμούς σε τομείς δράσης ελεγκτικών μηχανισμών, όπως στον υγειονομικό έλεγχο, όπου στην Περιφέρεια Αττικής οι 7 σημερινές υπηρεσίες, γίνονται 3 ή στον «έλεγχο των τιμών», όπου οι 7 σημερινές υπηρεσίες γίνονται 5. Δηλαδή με λίγα λόγια η κυβέρνηση θέλει με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ να περιορίσει ακόμα κι αυτούς τους «υποτυπώδεις» ελέγχους, που γίνονται σήμερα.          

Συμβαδίζοντας  τους οργανισμούς με την πολιτική τους, βλέπουμε να αποτυπώνονται στα Τμήματα Εποικισμού των λεγόμενων «Δ/νσεων  Πολιτικής Γής» των περιφερειών, οι αρμοδιότητες της εκποίησης, της παραχώρησης και της ανταλλαγής των δημοσίων εκτάσεων, αναδεικνύοντας και με αυτό τον τρόπο την υποκρισία τους για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Βλέπουμε η συρρίκνωση της αγροτικής και ζωικής παραγωγής και το ξεκλήρισμα αγροτών και κτηνοτρόφων να αποτυπώνεται με την κατάργηση των ΓΓΑ (Γραφεία Γεωργικής Ανάπτυξης), των Αγροτικών Κτηνιατρείων, των αρμοδιοτήτων που σχετίζονται με τον αγροτικό εξηλεκτρισμό, την έκδοση αδειών οδήγησης και κυκλοφορίας γεωργικών μηχανημάτων κ.λ.π.   

            Και βέβαια δεν είναι ούτε τυχαίες, ούτε γίνονται «κατά λάθος» μια σειρά από επικαλύψεις και  παραλήψεις (π.χ. η αρμοδιότητα των υιοθεσιών ή εκείνων των αρμοδιοτήτων, που ο νόμος του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ θέλει να μεταφέρονται στους Δήμους σε 2 χρόνια ή του υγειονομείου στο λιμάνι του Πειραιά, στο αεροδρόμιο των Σπάτων, του Δημόσιου Απολυμαντηρίου κ.α.). Ούτε τυχαία είναι η  δημιουργία τμημάτων π.χ. αλιείας, ακόμα και στις περιφερειακές ενότητες, που δεν έχουν θάλασσα, λίμνη ή ποτάμι. Όσο εξόφθαλμα και να είναι όλα αυτά η πείρα λέει, ότι υπάρχουν για να αξιοποιούνται κατά το δοκούν τη κατάλληλη στιγμή.  

Με τους νέους Οργανισμούς ενισχύονται οι δομές του συγκεντρωτικού κράτους, φτιάχνεται ένα κράτος «φέουδο» για τα στηρίγματα της πολιτικής της ΕΕ και του κεφαλαίου. Δημιουργεί μερικές «υπερ Δ/νσεις», όπως τις Δ/νσεις Βιομηχανίας, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Εμπορίου, Απασχόλησης και Τουρισμού κ.λ.π. », οι οποίες θα λειτουργούν μόνο στην έδρα της κάθε περιφέρειας, με στόχο να είναι σίγουρο και ασφαλές το πέρασμα της κυβερνητικής πολιτικής.

Αποκαλύπτονται σε όλους πλέον ότι η προβολή των όρων «αυτοδιοίκηση» και «αποκέντρωση» δεν έχουν καμία σχέση με τους ΟΤΑ, αλλά γινόταν και γίνεται για να αισθανθεί «συνυπεύθυνος» ο εργαζόμενος για τις επιλογές τους και για κρυφτεί ότι οι ΟΤΑ αποτελούν το άλλο χέρι της κυβέρνησης.

Φαίνεται και στον πιο επιφυλακτικό εργαζόμενο ότι η δήθεν «εξυπηρέτηση του πολίτη» ήταν πρόσχημα για να «περάσει» όσο πιο ανώδυνα ο νόμος αυτός. Ποια εξυπηρέτηση θα έχει ο πολίτης όταν θα πρέπει να διανύσει πολύ περισσότερα χιλιόμετρα με τις συγχωνεύσεις των υπηρεσιών, όταν υποβαθμίζονται ακόμα κι αυτές οι ελάχιστες κοινωνικές υπηρεσίες κι όλα μπαίνουν την υπηρεσία της επιχειρηματικής δράσης.

Όμως όλα τα παραπάνω εκτός από τις επιπτώσεις στους εργαζόμενους και το λαό γενικότερα σε κάθε περιφέρεια, συνδέονται στενά και με τα δικά μας εργασιακά ζητήματα.

Οι αναγκαστικές μετατάξεις των εργαζομένων από τις κρατικές Περιφέρειες και τις Νομαρχίες στις αιρετές περιφέρειες δεν σταματούν εδώ.                                                                    Οι συγχωνεύσεις των υπηρεσιών και οι καταργήσεις τμημάτων (σχεδόν όλες οι γραμματείες, που είχαν τη διοικητική υποστήριξη των υπηρεσιών καταργούνται και πολλά άλλα) θα σημάνει για πάρα πολλούς εργαζόμενους ότι θα βρεθούν όχι μόνο χωρίς οργανική θέση, αλλά και χωρίς δουλειά.                                                                                                                                               Το γεγονός ότι η τοποθέτηση των εργαζομένων στις 1/1/10 θα γίνει «σύμφωνα με τις ανάγκες των υπηρεσιών» από τον περιφερειάρχη, σε συνδυασμό με την αφαίρεση του δικαιώματος στη μετάθεση (δηλ. εφαρμογής διαδικασίας με κριτήρια κλ.π) θα σημάνει για πάρα πολλούς εργαζόμενους μετακινήσεις, σε άγνωστες αποστάσεις…, ακόμα και σε καθήκοντα για τα οποία δεν έχουν καμία εμπειρία. Να σημειώσουμε ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις, που οι νέες υπηρεσίες είναι λιγότερες από τις (κατά περίπτωση) περιφερειακές ενότητες ή που οι αρμοδιότητές τους αφορούν πρώην επαρχεία, οι οργανισμοί δεν δίνουν απάντηση ούτε στο που θα είναι η έδρα των υπηρεσιών αυτών.

Ταυτόχρονα συνδυάζοντας το καθεστώς των προσωποπαγών θέσεων όλων των εργαζομένων σε Δήμους και Περιφέρειες, αφού με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ καταργούνται οι υπηρεσίες μας και χάνεται η ιδιότητά μας, του δημοσίου υπαλλήλου, με  το γεγονός ότι στους νέους οργανισμούς δεν υπάρχει ο αριθμός των οργανικών θέσεων ούτε για κάθε Δ/νση, ούτε συνολικά για την περιφέρεια, ούτε καν οι ειδικότητες που συγκροτούν κάθε υπηρεσία (ακόμα κι από αυτόν τον συνολικό πίνακα των ειδικοτήτων λείπουν αρκετές ειδικότητες) επιβεβαιώνεται η εκτίμησή μας ότι οδηγούμαστε σε επισφαλείς θέσεις, με μειωμένα εργασιακά δικαιώματα και αβέβαιο μέλλον.

Η λογική του μάνατζερ, αλλά και του συντεχνιασμού και των σκοπιμοτήτων ενισχύονται όσον αφορά τις θέσεις των προϊσταμένων. Γι αυτό αντί να αναφέρει ότι προϊστάμενοι μπορούν να γίνουν υπάλληλοι ΠΕ ή ΤΕ ή ΔΕ από τις ειδικότητες εκείνες που εργάζονται για την εκτέλεση των κύριων αρμοδιοτήτων της υπηρεσίας, φτιάχνει ένα «ατέλειωτο κατεβατό» με ειδικότητες που μπορούν να γίνουν προϊστάμενοι, καταπατώντας επαγγελματικά δικαιώματα και εξυπηρετώντας το πιο εύκολο πέρασμα των «άνωθεν εντολών». 

Πρέπει να τονίσουμε ότι όσες διορθώσεις και να γίνουν στα Σχέδια των Οργανισμών, πχ να συμπληρώσουν ειδικότητες που λείπουν, να βάλουν τις έδρες των υπηρεσιών που λείπουν και άλλα πολλά, οι Οργανισμοί σαν «παιδιά» ενός αντιλαϊκού νόμου δεν αλλάζουν, αφού το περιεχόμενό τους είναι συνδεδεμένο με το νόμο, αφού καλούνται να υλοποιήσουν τον νόμο, αφού οι οργανισμοί του «κράτους» είναι εκφραστές και υλοποιητές της θέλησής του, που στοχεύουν στην εξυπηρέτηση της αστικής τάξης.

Γι αυτό για εμάς και η προσπάθεια απαλοιφής αρνητικών πλευρών τους εντάσσεται στον συνολικό αγώνα μας για ανατροπή του σημερινού κράτους, που υπηρετεί το κεφάλαιο και όχι τις λαϊκές ανάγκες, αλλά και στον καθημερινό μας αγώνα, με ένα κίνημα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής,  για να αντιπαλέψουμε τις αρνητικές συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων και όσον αφορά τη μόνιμη και σταθερή δουλειά και όσον αφορά συνολικά το βιοτικό μας επίπεδο & τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες (μισθό, σύνταξη, παιδεία, υγεία κ.λ.π). Γι αυτό και στην τοποθέτησή μας στο ΔΣ της ΟΣΥΝΑΕ τονίσαμε ότι μόνο με αγώνες υπάρχει ελπίδα να πετύχουμε οποιεσδήποτε βελτιώσεις τόσο στους οργανισμούς, όσο και στα άλλα αιτήματά μας.-