Κος ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ:
Σας ευχαριστούμε κύριε Πρόεδρε. Ένα δώρο από την ΕΝ.Π.Ε.
Παρακαλώ, την Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδος, κυρία Βέττα Πανουτσάκου για έναν χαιρετισμό.

Κα ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ:
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, για εμάς το συνέδριο της ΕΝ.Π.Ε. αποτελεί ένα ακόμα βήμα και σας ευχαριστούμε για αυτό και δεν υπάρχει κανένας λόγος Πρόεδρε να παρεμποδιστεί η συλλογική έκφραση και με το πανό της Ομοσπονδίας δεν διαταράσσεται η τάξη.
Σας ευχαριστούμε πολύ λέω που μας δίνετε δυνατότητα να παρουσιάσουμε τις εκτιμήσεις, τις θέσεις μας για ζητήματα που αφορούν τη ζωή των εργαζομένων, τη ζωή των λαϊκών νοικοκυριών.
Δεν θέλουμε, ούτε μπορούμε σε ένα σύντομο χαιρετισμό να τα αναλύσουμε όλα. Θέλουμε όμως να σταθούμε σε ζητήματα που σημαδεύουν τη ζωή μας, τη δουλειά μας και να καταδείξουμε ότι οι εργαζόμενοι στις Περιφέρειες της χώρας έχουμε ξεκάθαρο το τι φταίει, το τι θέλουμε. Ξέρουμε ποιο νήμα συνδέει τα προβλήματά μας, μικρά και μεγάλα, ποιες προϋποθέσεις απαιτούνται για να λυθούν.
Όροι και προϋποθέσεις που είναι σε σύγκρουση με την ανάπτυξη που προωθεί η κατ’ επίφαση η αριστερή κυβέρνηση, σε σύγκρουση με τα αναπτυξιακά πανηγύρια που γίνονται ανά τη χώρα και τα οποία οι Περιφερειάρχες τα αγκαλιάζεται, γιατί ανεξάρτητα από πολίτικές ταμπέλες που προβάλετε και τις εκλογικές στηρίξεις που είχατε, κινείστε στις ράγες της ίδιας στρατηγικής που στην προμετωπίδα της, ανάμεσα στα άλλα λέει στους εργαζόμενους, ησυχία, νόμος και τάξη, για να μη χαλάσει το επενδυτικό κλίμα, για να στηριχθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Μόνο που όπως όλοι γνωρίζουμε, αλλά αρκετοί το κρύβουν, η ανάπτυξη αυτή έχει όρο, βάση για να προχωρήσει, τα τσακισμένα δικαιώματα των εργαζομένων, την υποστελέχωση των υπηρεσιών, την παραχώρηση τομέων και αρμοδιοτήτων κρατικής περιουσίας, τα όλο και λιγότερα κονδύλια για την υγεία, την παιδεία, τους μισθούς και τις συντάξεις.
Για τα όποια έργα υποδομής είναι άχρηστα για τις επενδύσεις, όπως τα αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά και λοιπά. Όπως όλοι γνωρίζουμε ότι η κανονικότητα των επενδύσεων δεν θα επιστρέψει τις μισθολογικές μας απώλειες, δεν θα μας επαναχορηγήσει τον 13ο και 14ο μισθό.
Για αυτό κυβέρνηση και εργοδότες, κράτος και ευρωνωσιακή και λοιποί συνεταίροι, παίρνουν τα μέτρα τους. Παίρνουν τα μέτρα τους επειδή γνωρίζουν ότι η κανονικότητα είναι η παγίωση του κουτσουρεμένου μισθού, της ανεργίας, της επέκτασης των ελαστικών σχέσεων εργασίας, των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης της ανταποδοτικότητας μέσα από τους λεγόμενους ίδιους πόρους, της οικονομικής αυτοτέλειας των χαρατσιών και της φοροληστείας, παίρνουν τα μέτρα τους με το βλέμμα στραμμένο και στο σήμερα και πολύ περισσότερο στο αύριο.
Και αναφερόμαστε βέβαια στην κατάπτυστη τροπολογία περιορισμού του απεργιακού δικαιώματος των εργαζομένων, δικαιώματος που κατακτήθηκε με αγώνες και θυσίες σε σύγκρουση με το αστικό κράτος και τους εργοδότες, δικαιώματος που θα υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, δίνοντας την απάντηση που πρέπει και στη Γενική Απεργία, στις 14 Δεκέμβρη.
Σε αγαστή συνεργασία, Κυβέρνηση και Περιφερειάρχες, αποδέχεστε σαν αναγκαίο κακό την υποστελέχωση. Προσπαθείτε να μπαλώσετε τα τεράστια κενά που υπάρχουν στις υπηρεσίες καταπατώντας συχνά δικαιώματα, σε αγαστή σύμπλευση.
Γιατί, κύριε Γενικέ του Υπουργείου Εσωτερικών, δεν μας απαντάτε, δεν παίρνετε θέση στα έγγραφά μας, που σας καταγγέλλουμε ότι Περιφερειάρχες μετακινούν αυθαίρετα υπαλλήλους σε άλλους Νομούς, ότι βαφτίζουν παράλληλα καθήκοντα την ανάθεση αρμοδιοτήτων άλλων υπηρεσιών, ακόμα και υπηρεσιών άλλων περιφερειακών ενοτήτων από αυτές που υπηρετούν οι υπάλληλοι;
Εσείς που ζητάτε τα ρέστα από τους υπαλλήλους όταν δεν απαντούν στον προκαθορισμένο χρόνο, δεν απαντάτε και πετάτε στο καλάθι των αχρήστων τις αναφορές μας. Φτάσαμε με αρκετούς Περιφερειάρχες να επικοινωνούμε με εξώδικα. Και δεν λέτε κουβέντα.
Ίσως, λέμε εμείς, γιατί θέλετε και προσπαθείτε να διαμορφώσετε και σε αυτό το επίπεδο μια αρνητική πραγματικότητα για τους εργαζόμενους και αφού αυτή μετά παγιωθεί, να την νομοθετήσετε.
Όπως νομοθετήσατε το καλοκαίρι στο πολυνομοσχέδιο και το δικαίωμα των Περιφερειαρχών στις νησιωτικές περιοχές να αναθέτουν στους υπαλλήλους καθήκοντα δύο περιφερειακών ενοτήτων. Εδώ δεν προλαβαίνουν τη μία περιφερειακή ενότητα, τους αναθέτετε δύο.
Αποτελεί κρίσιμο ζήτημα για τους εργαζόμενους να μη συμβιβαστούν με την πραγματικότητα αυτή, που τους θέλει σκυφτούς και υπάκουους στη δύσκολη καθημερινότητα της ζωής τους, να σηκώσουν κεφάλι μέσα και έξω από την υπηρεσία τους.
Καλέσαμε και καλούμε τους συναδέλφους να αξιοποιήσουν τα συμπεράσματα του τραγικού απολογισμού των πλημμυρών, των πυρκαγιών, των σεισμών, των περιβαλλοντικών εγκλημάτων. Να δουν κατάματα ότι η ζωή των λαϊκών στρωμάτων δε βαραίνει στη ζυγαριά του συστήματος και δε θα βαραίνει, όσο την αφήνουν σε χέρια άλλων.
Δε θα αναφερθούμε ούτε στην αποσπασματικότητα των έργων υποδομής, τη λήψη χρηματοδότησης, την αρνητική ιεράρχηση. Πλευρές υπαρκτές, που είμαστε σίγουροι ότι θα αναλυθούν και από άλλους, είτε στις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Εξάλλου, αποτελεί κοινό μυστικό ότι η λεγόμενη απλοποίηση της νομοθεσίας αφορά αδειοδοτήσεις επιχειρήσεων, το σπρώξιμο της επιχειρηματικότητας. Και δεν έχει καμία σχέση με άλλα ζητήματα που αφορούν τον απλό πολίτη, τον υπάλληλο, τον συνταξιούχο, τον αγρότη, τον μικρό-επαγγελματία, τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων.
Θέλουμε, όμως, να σταθούμε στις αθέατες πλευρές μιας υπηρεσίας τεχνικών έργων μιας Περιφέρειας, που είναι και επίκαιρη, αλλά και αντιπροσωπευτική για την πλειοψηφία των υπηρεσιών μας.
Εκατοντάδες αρμοδιότητες σε μετρημένους στα δάκτυλα τεχνικούς υπαλλήλους, χωρίς σύγχρονο εξοπλισμό, χωρίς βενζίνες τον μισό χρόνο, χωρίς οδοιπορικά ή με πάκο συμπληρωμένη τη χαρτούρα, για να πάρουν μια στοιχειώδη αποζημίωση των κινήσεων τους και με τον πέλεκυ της ποινικής και αστικής ευθύνης στο κεφάλι τους.
Να σκέπτονται καθημερινά οι συνάδελφοί μας, τι είναι προτιμότερο; Να συμβιβαστούν μ’ αυτήν την πραγματικότητα και να κάνουν όσα έρθουν όσα και πάνε; Ή να σταθούν, σύμφωνα με την επιστημονικότητά τους, τη γνώση και την εμπειρία τους και να αντιμετωπίζουν ανάλογα τα έργα που προωθούνται από τις περιφερειακές αρχές;
Σ’ αυτό το ερώτημα εμείς καλούμε τους εργαζόμενους να απαντήσουν με την απαιτητικότητα της σύγχρονης γλώσσας και της επιστήμης, που δε συμβιβάζεται με τις ιεραρχήσεις, τις προτεραιότητες και τα κονδύλια που δίνονται.
Τους καλούμε να σταματήσουν να βάζουν τις προτάσεις και τις εισηγήσεις τους στην στενωπό του ισχύοντος νομισματικού πλαισίου, αλλά να τις θέτουν με κριτήριο την επιστημονική τους κατάρτιση στην υπηρεσία του λαού. Έτσι και τα νώτα τους θα έχουν κατοχυρωμένα απέναντί στις κατά παντός υπευθύνου μηνύσεις και θα προσφέρουν ουσιαστικά στην κοινωνία.
Και δηλώνουμε επίσης ότι το συνδικαλιστικό μας κίνημα θα συνεχίσει να αναδεικνύει τις ευθύνες, στις αυθαίρετες μετακινήσεις των υπαλλήλων, στις μετακινήσεις συναδέλφων που έχουν γνώμη και άποψη και για αυτό δεν είναι αρεστοί. Μετακινήσεις που γίνονται και σε κρίσιμες υπηρεσίες, όπως αυτές της πολιτικής προστασίας, με αρνητικά αποτελέσματα, όπως και η ίδια η ζωή έδειξε.
Γνωρίζουμε πως η ιδιωτικοποίηση αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών περνάνε τις περισσότερες φορές από το χαλί που στρώνεται για την απαξίωση τους με την υποστελέχωση, με το μείον 40% του προσωπικού, με την απαγόρευση των προσλήψεων.
Ακόμα και με την περιβόητη κινητικότητα, αφού έχει ως όρο την κάλυψη του 50% ενός κλάδου. Θεωρώντας, δηλαδή, ως επαρκή τη λειτουργία ενός φορέα, όταν έχει καλυμμένες το 50% των οργανικών του θέσεων.
Μεταφέρονται συνεχώς αρμοδιότητες της Περιφέρειας, χωρίς πόρους και προσωπικό. Και μάλιστα με ένα νομοθετικό πλαίσιο λάστιχο, ώστε να μπορούν να περνούν ανά πάσα στιγμή σε ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ και σε εξωτερικούς συνεργάτες, όπως λέγονται στη σύγχρονη γλώσσα οι εκχωρήσεις αρμοδιοτήτων.
Τέτοια νομοθέτηση έγινε για τα κοινωνικά παρατηρητήρια, για τα παρατηρητήρια δόμησης, για την μετατροπή των ΚΤΕΟ σε ανώνυμες εταιρίες και άλλα.
Και βέβαια την ανάλογη συνέχεια δυστυχώς τη δίνουν αρκετά περιφερειακά συμβούλια όπως έκανε για το κοινωνικό παρατηρητήριο η Κεντρική Μακεδονία. Για αυτό πολλές φορές όταν μιλάμε για κυβέρνηση και περιφερειακές αρχές εμείς οι εργαζόμενοι συχνά λέμε ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει.
Κυρίες και κύριοι, τα προβλήματά μας τα γνωρίζετε και γνωρίζετε ότι καθρεφτίζονται στον κρατικό προϋπολογισμό, στα ματωμένα πλεονάσματα, στους μειωμένους ΚΑΠ.
Γνωρίζετε ότι ο μισθός δεν φτάνει, ότι η σύνταξη έχει πέσει στα τάρταρα, ότι τα χαράτσια ζουν και βασιλεύουν και αυξάνονται. Γνωρίζετε ότι τους δυο πρώτους μήνες κάθε χρόνο οι συνάδελφοι χειριστές τρέχουν στους αποχιονισμούς και τις πλημμύρες όπως και τα καλοκαίρια στις πυρκαγιές και δεν πληρώνονται υπερωρίες. Γιατί οι διαδικασίες που έχουν νομοθετηθεί, οι αποφάσεις, η αιτιολόγηση, ΦΕΚ, είναι στην πράξη ανεφάρμοστες και υπό την κρίση του επιτρόπου.
Χρόνια αυτό τώρα γίνεται και δυστυχώς για τους συναδέλφους τα χιόνια και οι πλημμύρες συμβαίνουν στην αρχή της χρονιάς, τότε που οι αποφάσεις σας δεν έχουν ακόμα εκδοθεί.
Γνωρίζετε ότι παραμένουν απλήρωτες υπερωρίες που δουλεύτηκαν και κινήσεις με ΙΧ και διόδια που πληρώθηκαν από την τσέπη των συναδέλφων μας. Γνωρίζετε ότι με τις διαδικασίες που έχετε επιβάλει ο εργαζόμενος που εκτελεί εξωτερική υπηρεσία για να λάβει τη στοιχειώδη αποζημίωση για μετακίνηση εντός ή εκτός έδρας θα πρέπει να συγκεντρώσει τόσα δικαιολογητικά και έγγραφα που το κόστος του χαρτιού, της μελάνης και οι εργατοώρες που χρειάζονται για να γίνει η συγκέντρωση αυτή και η κατάθεσή τους κοστίζουν πολύ παραπάνω από το ποσό της δαπάνης.
Ρωτάμε, μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση; Ή μήπως μπορεί να συνεχίζεται η δουλειά σε ανθυγιεινούς χώρους χωρίς ΜΑΠ και ανθυγιεινό επίδομα;
Οι επόπτες δημόσιας υγείας στους καθαρισμούς και τις απολυμάνσεις, οι κτηνίατροι στους στάβλους και στα σφαγεία, οι γεωπόνοι στις δακοκτονίες και οι υπάλληλοι των ΚΤΕΟ στον τεχνικό έλεγχο των οχημάτων.
Η όποια ένταξη έγινε με το πολυνομοσχέδιο του καλοκαιριού απλώς μας άγγιξε και θέτει τα ζητήματα επί τάπητος. Και θα τα θέτουμε επί τάπητος με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο και μέσα από τη διεκδίκηση υπογραφής ειδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας για τους εργαζόμενους των περιφερειών.
Θα τα φέρουμε στο προσκήνιο μέσα από τους αγώνες μας με όλους τους πρωτοβάθμιους συλλόγους μας, με περισσότερη αποφασιστικότητα, με μεγαλύτερη συσπείρωση των εργαζομένων, με πιο ξεκάθαρη άποψη όλο και περισσότερων για το τι και ποιος φταίει για το ρόλο του αστικού κράτους, των μηχανισμών και των στηριγμάτων του, για τη διέξοδο που πρέπει να παλέψουμε.
Σας ευχαριστούμε πολύ και για το χρόνο σας.