τηλ. προέδρου: 6932442294 – τηλ. γραμματέα: 6977432661

 

Αθήνα  27/4/2017

Αριθμ. Πρωτ.:43

 

Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΟΣΥΑΠΕ

ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ  ΤΟΥ ΥΠΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

 

Το Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας στην συνεδρίασή του στις 27 Απρίλη 2017 συζήτησε την Πρόταση της Επιτροπής του ΥΠΕΣ, του άρθρου 5 του ν. 4368/2016 για την «Αναθεώρηση του Θεσμικού Πλαισίου της Τ.Α.» και κατέληξε στο παρακάτω κείμενο:

Για εμάς τους εργαζόμενους στις Περιφέρειες, η λεγόμενη «ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ» κρίνεται και από τη μεριά του υπαλλήλου στους ΟΤΑ β’ βαθμού και από αυτήν του πολίτη, που ανήκει στις λαϊκές οικογένειες.

Οι ιδιότητες αυτές όχι μόνο είναι άρρηκτα δεμένες, αλλά ταυτόχρονα απαιτούν από εμάς μεγαλύτερη υπευθυνότητα και κριτική προσέγγιση χωρίς συντεχνιασμό.

Είναι γεγονός ότι η συμμετοχή του εκπροσώπου της Ομοσπονδίας μας στην Επιτροπή για την Αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου της Τ.Α. επιβεβαίωσε την αρχική μας άποψη ότι το περιεχόμενο της μεταρρύθμισης είναι προκαθορισμένο και το «παιχνίδι είναι στημένο».

Η κατάθεση της δικής μας, διαφορετικής προσέγγισης μέσα στην Επιτροπή δεν διαφορόποιησε καθόλου την πρόταση η οποία κατατέτηθε και δημοσιοποιήθηκε. Ήταν εξάλλου αναμενόμενο, αφού δεδομένη είναι η πολιτική, που ακολουθεί η κυβέρνηση καθώς επίσης δεν έχει υπάρξει θετική απάντηση σε κανένα από τα αιτήματα, που έχουμε καταθέσει ως Ομοσπονδία στο ΥΠΕΣ.

Γνωρίζουμε ότι στην κατατεθειμένη ΠΡΟΤΑΣΗ υπάρχουν ζητήματα, που γράφονται και ζητήματα, που δεν γράφονται, ζητήματα για τα οποία στη σημερινή φάση της οικονομίας, η κυβέρνηση απλώς «ανοίγει την πόρτα» και θα τα «εξελίξει» στην συνέχεια…

Πρώτα απ’ όλα θέλουμε να σημειώσουμε ότι στις εκατοντάδες σελίδες της ΠΡΟΤΑΣΗΣ για την ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ της ΤΑ δεν χώρεσε ούτε μια αράδα για τα σημαντικά προβλήματα των εργαζομένων στις Περιφέρειες και τους Δήμους. Δεν βρήκε θέση, ούτε μία πρόταση από όσες έχουμε καταθέσει για να βελτιωθεί η ποιότητα των παρεχομένων  υπηρεσιών των ΟΤΑ προς τα λαϊκά στρώματα.

Αντίθετα σύμφωνα και με την προκαθορισμένη αποδοχή της Επιτροπής για τους ισχύοντες «δημοσιονομικούς περιορισμούς», έγινε προσπάθεια να προσαρμοστούν και να προταθούν αρκετά οργανωτικά ζητήματα σε αυτά τα οικονομικά δεδομένα πχ προβλήματα συγκρότησης υπηρεσιών νησιωτικών περιοχών, διοικητική υποστήριξη Δήμων κλπ.

Οργανωτικά δεδομένα, που διαπνέουν όχι μόνο την ΠΡΟΤΑΣΗ αυτή, αλλά και νομοσχέδια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, όπως το Σχέδιο νόμου του ΥΠΕΣ, όπου θέλει να υπερκεράσει το πρόβλημα της υποστελέχωσης και της συνεχιζόμενης απαγόρευσης των προσλήψεων, προωθώντας άρον – άρον πχ την απαράδεκτη ρύθμιση (άρθρο 87) που δίνει τη δυνατότητα στις Περιφερειακές Αρχές σε νησιωτικές περιοχές να «φορτώνουν» σε υπαλλήλους τους αντικείμενα και άλλων Περιφερειακών Ενοτήτων, χωρίς την συναίνεσή τους!!!!

Είναι φανερό ότι με τη μεταρρύθμιση αυτή, επιχειρείται να διαδραματήσουν οι Περιφέρειες κυρίως, το όχημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, την οποία ευαγγελίζεται η κυβέρνηση. Να δοθούν δηλ. στους  φορείς της Τ.Α. τα «εργαλεία» με τα οποία πιστεύουν ότι θα μπορέσουν είτε να ανοίξουν το δρόμο, είτε να συνδράμουν, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, σε νέα πεδία κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

«Διπλωματία των Πόλεων και των Περιφερειών», οι  «αδελφοποιήσεις» και «τα διεθνή δίκτυα των Πόλεων/Περιφερειών», καθώς και οι «Ευρωπαϊκοί Όμιλοι Εδαφικής Συνεργασίας (ΕΟΕΣ)» (οι οποίοι προωθούνται ταχύτητα, αφού έχουν συμπεριληφθεί στο Σχέδιο Νόμου του ΥΠΕΣ- άρθρα 105-111) θεωρούνται τόσο μηχανισμοί τεχνικής και επιστημονικής υποστήριξης των ΟΤΑ, όσο και «αναπτυξιακά εργαλεία», που σε συνδιασμό με την διεύρυνση του πλαισίου των ΣΔΙΤ, μπορύν «να υπερκεράσουν  γραφειοκρατικά εμπόδια», «να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα και την αξιοποίηση των ευκαιριών, καθώς και την αντιμετώπιση των προκλήσεων που δημιουργεί ο διεθνής ανταγωνισμός», «να δώσουν ευκαιρίες για κινητοποίηση και αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των πρωτοβουλιών της κοινωνίας των πολιτών αλλά και της αγοράς».

Με αυτά τα δεδομένα συνειδητοποιούμε πως η ανάπτυξη που προωθούν όχι μόνο θα πατήσει σε τσαλαπατημένα εργατικά δικαιωμένα, αλλλά και πως αντικειμενικά οι Περιφέρειες θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο και στην παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (όπως έγινε πριν μερικές δεκαετίες με τους Δήμους).

Η ΠΡΟΤΑΣΗ περιλαμβάνει την επικαιροποίηση των «ρυθμίσεων του Νόμου 1622/1986 «Τοπική Αυτοδιοίκηση-Περιφερειακή Ανάπτυξη και Δημοκρατικός Προγραμματισμός» ως προς τα όργανα και τις διαδικασίες του αναπτυξιακού προγραμματισμού», καθώς και «την ενίσχυση θεσμικών σχημάτων όπως η διαβαθμιδική και διαδημοτική συνεργασία. Η σύνδεση του προγραμματισμού μεταξύ των διαφορετικών επιπέδων διοίκησης  (Κεντρική Διοίκηση, Περιφέρειες, Δήμοι)».

Γι’ αυτό δηλώνουν ότι «η διοικητική μεταρρύθμιση δεν πρέπει να αφόρα μόνο την ΤΑ αλλά ολόκληρο το διοικητικό σύστημα με στόχο την δημιουργία  του επιτελικού κράτους και της πολυεπίπεδης  διακυβέρνησης». Δηλώσεις που ακουμπάνε και σε σχετικές αποφάσεις ΕΝΠΕ & ΚΕΔΕ.

Στο ψήφισμα του 4^ου  Συνεδρίου της ΕΝΠΕ με θέμα την «Αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου που διέπει την Τ.Α.» σημειώνεται χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων ότι «Το σημερινό γραφειοκρατικό,  αναποτελεσματικό και αντιπαραγωγικό μοντέλο θα πρέπει να αντικατασταθεί με ένα νέο, που να υπηρετεί τους σκοπούς ενός επιτελικού, ευέλικτου και συνεκτικού κράτους».

Από την δική μας πλευρά είχαμε επισημάνει ότι «Για εμάς ένας νέος χειρότερος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ είναι προ των πυλών και αυτό το λέμε γιατί είναι ξεκάθαρο ότι η σημερινή κυβέρνηση με τα επιτελεία της προσπαθεί να ξεπεράσει τα όποια εμπόδια την δυσκόλευαν στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, θέλει να απλοποίησει την διαδικασία παραχώρησή της στους επιχειρηματικούς ομίλους, να προχωρήσει με μεγαλύτερη ταχύτητα στις ΣΔΙΤ και τις ιδιωτικοποιήσεις, να διοχετεύει πιο εύκολα κεφάλαια στους επιχειρηματίες ως αναπτυξιακά κίνητρα, να βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στις τσέπες των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών, με την ενίσχυση της ανταποδοτικότητας και της φορομπηξίας, με την φορολογική αποκέντρωση… προκειμένου να έχουν οι ΟΤΑ οικονομική αυτοτέλεια… όπως λένε». Καθώς επίσης «ότι το πλαίσιο λειτουργίας της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης όπως αυτό καθορίζεται από την οργάνωσή της, τις αρμοδιότητες, τα οικονομικά της δεδομένα, μα κυρίως τους άξονες που θέτει το κεντρικό κράτος και οι διακρατικές Ενώσεις που συμμετέχει η χώρα, την έχουν μετατρέψει σε έναν μηχανισμό «συμπληρωματικό» που δεν μπορεί παρά να κινείται στην ίδια γραμμή.

Μια γραμμή, που σήμερα φέρει και τη σφραγίδα των 3 μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και της δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και σήμερα και χθες ως κεντρικό άξονα έχει  την υπηρέτηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, … και στη φάση της κρίσης, και στη φάση της ύφεσης, στασιμότητας  και σήμερα στην προσπάθεια εξεύρευσης και στήριξης επενδύσεων».

Στην ΠΡΟΤΑΣΗ του ΥΠΕΣ φαίνεται καθαρά πως προωθείται σήμερα από όλους τους μηχανισμούς και τους θεσμικούς εταίρους της κυβέρνησης μια πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, που θα κυριαρχούν οι εκχωρήσεις αρμοδιοτήτων, οι ιδιωτικοποιήσεις, τα ΣΔΙΤ κλπ και που η υποστελέχωση θα συνεχίζει να διευκολύνει την απαξίωση των υπηρεσιών μας.

Τα θεσμικά εργαλεία  που προτείνονται μεταξύ άλλων στην ΠΡΟΤΑΣΗ, για να δοθούν επιχειρηματικά κίνητρα, για να συγκεντρωθεί και να διοχετευθεί  χρήμα στο όνομα της ανάπτυξης, είναι:

1. Προσέλκυση επενδύσεων και  συγκέντρωση πόρων (ΕΣΠΑ και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων κλπ)  σε  έργα και υποδομές που θα υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς των επιχειρηματικών  ομίλων.

2. Ληστρική   αξιοποίηση  του συνόλου  της ακίνητης περιουσίας της Τ.Α.  

3. Παραπέρα ώθηση της λεγόμενης Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΜΚΟ-ΚΟΙΝΣΕΠ-διάφοροι συνεταιρισμοί, δίκτυα κλπ).

4. Σταδιακή μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και την  νομιμοποίηση παλιών μέσω και  της Τοπικής Διοίκησης, μέσα από την λεγόμενη φορολογική αποκέντρωση, οικονομική αυτοτέλεια κλπ.

Οι εργαζόμενοι έχουμε εμπειρία, για το τι σημαίνει «επιτελικό κράτος», «φορολογική αποκέντρωση», ΣΔΙΤ κλπ. Γνωρίζουμε ότι η άσκηση των «δημόσιων πολιτικών» από οποιαδήποτε επίπεδο – φορέα του κράτους κι αν γίνεται δεν σημαίνει ότι είναι προς όφελος των «πολλών». Δεν σημαίνει ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς το λαό είναι δωρεάν και πλήρεις ώστε να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες των πολιτών. Πολύ περισσότερο δε, δεν σημαίνει ότι η άσκηση αυτών των «δημόσιων πολιτικών» θα γίνεται από εργαζόμενους με συγκροτημένα δικαιώματα.

Με αυτή την οπτική, η προσέγγιση του πορίσματος της Επιτροπής, όπου καταγράφονται οι πάνω από 300 αρμοδιότητες των Περιφερειών δεν θα σηματοδοτήσει αρμοδιότητες και λειτουργία των υπηρεσιών μας με τα παραπάνω, δικά μας κριτήρια.

Η «επανοριοθέτηση αρμοδιοτήτων» με «την  αρχή  της  επικουρικότητας στην προώθηση της δημόσιας πολιτικής  και την εγγύτητα στις ανάγκες των πολιτών» θέλει να υπηρετήσει την ενιαία αντίληψη στις λειτουργίες όλων των θεσμών του αστικού κράτους, ώστε ανεξάρτητα από τις  διαχειριστικές επιλογές και τις ιδεολογικές αφετηρίες των διαφόρων φορέων  να υπηρετείται αποτελεσματικά η καπιταλιστική κερδοφορία.

Ανεξάρτητα την όποια προσπάθεια γίνει κι αν αυτή ευοδωθεί, για τη «σαφήνεια», την «μη αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων» και την «προτυποποίηση εγγράφων και διαδικασιών», αυτή θα κινείται στην κατεύθυνση «προσδιορισμού ενός ελάχιστου επιπέδου αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών  (ένα minimum δηλαδή λειτουργιών) και  διαδικασιών, που θα περιορίζονται στις απολύτως αναγκαίες», θα βασίζεται στη «σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας στην παροχή των υπηρεσιών και στη δημιουργία νέων θεσμικών δυνατοτήτων στήριξης του Ευρωπαϊκού αναπτυξιακού προσανατολισμού των τοπικών οικονομικών στη βάση ανταγωνιστικών προτύπων».

Γι’ αυτό λέμε ότι το ζητούμενο με τις ασκούμενες «δημόσιες πολιτικές» δεν έχει να κάνει με  «οργανωτικά ζητήματα», αλλά κυρίως με το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα αυτών, με την πολιτική άποψη που κυριαρχεί, ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν «κόστος» και πρέπει αυτό να ελαχιστοποιηθεί.

Χαρακτηριστικά πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν τα περιεχόμενα:

– των νόμων 4442/2016  «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις» και 4441/2016 «Απλοποίηση διαδικασιών σύστασης επιχειρήσεων, άρση κανονιστικών εμποδίων στον ανταγωνισμό και λοιπές διατάξεις», όπου καταργήθηκαν οι αδειοδοτήσεις, ελαχιστοποιήθηκαν οι έλεγχοι… κι αυτοί οι ελάχιστοι προβλέπεται να γίνονται από πιστοποιημένους φορείς (ιδιωτικούς, επιμελητήρια κλπ)

– των ν. 4445 «Εθνικός Μηχανισμός Συντονισμού, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης των Πολιτικών Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Συνοχής, ρυθμίσεις για την κοινωνική αλληλεγγύη κλπ» και 4368/2016 «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις», όπου φαίνεται καθαρά πως αντιμετωπίζονται τα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής, φτώχειας και αποκλεισμού και πως οι προβλεπόμενες υπηρεσίες  θα παρέχονται από προσωπικό πλήρους ή μερικής απασχόλησης, με σύμβαση ΙΔΟΧ ή μίσθωσης έργου κλπ.

Επίσης χαρακτηριστική είναι στο πόρισμα του ΥΠΕΣ, η όλη αναφορά σε αρμοδιότητες, οι οποίες με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ μεταφέρθηκαν από τις τότε Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις στους Δήμους (πχ Πολεοδομίες) ότι «οι γνωστοί δημοσιονομικοί περιορισμοί και κυρίως η ισχύουσα μέχρι σήμερα αναστολή των προσλήψεων, δεν κατέστησαν εφικτή την ανάληψη όλης της αρμοδιότητας από όλους τους Δήμους». Σήμερα λοιπόν με αυτά τα δεδομένα να παραμένουν σε ισχύ προτείνεται από την Επιτροπή «να εξεταστεί η δυνατότητα ανάθεσης των αντίστοιχων υπηρεσιών στον β’ βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της άσκησης των αρμοδιοτήτων αυτών από μία κεντρική πολεοδομική υπηρεσία στην έδρα κάθε Περιφέρειας της χώρας και ένα πολεοδομικό γραφείο στην έδρα κάθε Περιφερειακής Ενότητας».

Μακριά από τα δικά μας προβλήματα και αιτήματα κινούνται και τα ζητήματα, που αναφέρονται στην ΠΡΟΤΑΣΗ και αφορούν την «Μητροπολιτική Διακυβέρνηση», την κατάργηση της Οικονομικής Επιτροπής ή άλλων Επιτροπών και τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων τους είτε στο Περιφερειακό Συμβούλιο είτε στην Εκτελεστική Επιτροπή, την αντιστοίχηση του θεσμού του Εκτελεστικού Γραμματέα (Περιφέρειας) προς αυτόν του Γενικού Γραμματέα (Δήμου) και την κατάργηση «του θεσμού του άμεσα εκλεγόμενου χωρικού Αντιπεριφερειάρχη».

Η αναφορά επίσης «στη διατήρηση της Περιφερειακής Ενότητας ως εσωτερικής υποδιαίρεσης της Περιφέρειας και ως επιπέδου οργάνωσης των υπηρεσιών της» από μόνη της, χωρίς να λυθεί το σημαντικό ζήτημα της υποστελέχωσης (μείωση κατά 40% από το 2009) και του σεβασμού των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όχι μόνο δεν λύνει τα υπαρκτά προβλήματα λειτουργίας των υπηρεσιών μας, αλλά προσθέτει και νέα.

Απαράδεκτη επίσης είναι η αναφορά για την «καθιέρωσης ενός minimum περιεχομένου των οργανισμών των Περιφερειών», προκειμένου να «αναβαθμιστεί ο ρόλος τους»!!!

Και ενώ έχουν  πάρει διαστάσεις «τσουνάμι» οι αυθαίρετες «μετακινήσεις» υπαλλήλων σε υπηρεσίες άλλων Περιφερειακών Ενοτήτων, το ΥΠΕΣ δεν βρήκε ούτε μία αράδα να γράψει για την εφαρμογή της έννοιας της «μετάθεσης» και στους υπαλλήλους των Περιφερειών, να υιοθετήσει τα αιτήματά μας και να εναρμονίσει τις σχετικές διατάξεις με την σχετική απόφαση του ΣΤΕ, όπου ως μετάθεση ορίζεται η μεταφορά ενός υπαλλήλου από μία διακεκριμένη οργανική μονάδα (Διεύθυνση) σε μία άλλη διακεκριμένη οργανική μονάδα και ως διακεκριμένη οργανική μονάδα θεωρεί κάθε οργανική μονάδα «με ιδία κατά τόπο αρμοδιότητα».

Η διαμόρφωση της αντίληψης ότι η ακολουθούμενη πολιτική, εν προκειμένω από τους ΟΤΑ, συνδιαμορφώνεται από το λαό και τους εργαζόμενους δεν είναι καινούργια μέθοδος εγκλωβισμού της συνείδησης. Γι αυτό βρίθουν οι προτάσεις, που προσπαθούν να   εγκλωβίσουν και να ενσωματώσουν ριζοσπαστικές διαθέσεις,  να πιέσουν για ευρύτερες συναινέσεις, να ενισχύσουν τον κοινωνικό εταιρισμό (επιτροπές διαβούλευσης, ηλεκτρονική διαβούλευση, δημοσκοπίσεις, δημοψηφίσματα, συμμετοχικοί προϋπολογισμοί, συνήγοροι, συμμετοχή εκπροσώπου των εργαζομένων (δίνουν δικαίωμα λόγου, λες και δεν έχουμε μέσα από τα Σωματεία μας) στη λήψη των αποφάσεων των ΟΤΑ κλπ). Πόσο μάλλον όταν η πολιτική αυτή είναι αντιλαϊκή και έχει προκαθορισμένο το πλαίσιο λειτουργίας της, που την απαρέγκλιτη εφαρμογή του εξασφαλίζουν μια σειρά υπάρχουσες και προτεινόμενες διαδικασίες και όργανα Εποπτείας και ελέγχου (Δημοσιονομικοί Έλεγχοι, Παρατηρητήρια, Ελεγκτές Νομιμότητας κλπ).

Διαδικασίες και Όργανα, που ανεξάρτητα πως ονομάζονται κάθε φορά εξασφαλίζουν από την Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση «την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου της χώρας (δηλ. εναρμόνιση με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις) και της πορείας προσαρμογής προς αυτόν», «ανήκουν στο ισοζύγιο της Γενικής Κυβέρνησης και υπόκεινται στις δεσμεύσεις που απορρέουν από το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ), κατά τη σύνταξη του προϋπολογισμού τους».

Βλέπουμε πως στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης και οξύτατου καπιταλιστικού ανταγωνισμού  ο εκσυγχρονισμός των φορέων του κράτους συνδέεται με την όλο και μεγαλύτερη  αποδυνάμωση και αποσύνδεση της  χρηματοδότησης των φορέων της Τ.Δ. από το κράτος, την διασύνδεση της λειτουργίας της με τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας, επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένους κλάδους πχ απορρίμματα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τουρισμός, αγροτική παραγωγή κλπ.

Στην κατεύθυνση αυτή προτείνεται οι κρατικές επιχορηγήσεις να παραμείνουν στην ευθύνη της κρατικής διοίκησης και  το ύψος τους να  συναρτάται «με  την δυναμικότητα των φόρων» και τα «ίδια έσοδα».  Δεν είναι τυχαίο που το άρθρο με τίτλο «Διευκόλυνση της είσπραξης ιδίων εσόδων των Ο.Τ.Α.» αποτελεί και το άρθρο 65 του Πολυνομοσχεδίου του ΥΠΕΣ, που έχει δοθεί στη δημοσιότητα.

Μπαίνει επίσης στην πρώτη γραμμή το ζήτημα της  επανεξέτασης της κατανομής των ΚΑΠ και της «μεταφοράς φορολογικής εξουσίας και  εσόδων στους ΟΤΑ», με βήματα όπως λένε προσεκτικά και σταδιακά, ώστε σε βάθος 5ετιας η Ελλάδα να συγκλίνει στο 50% του μέσου όρου φορολογικής αποκέντρωσης των χωρών του ΟΑΣΑ. Προτείνεται χαρακτηριστικά η «ενίσχυση της φορολογικής αποκέντρωσης με παράλληλη ενδυνάμωση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών της Τ.Α. και παροχή κινήτρων στην αυτοδιοίκηση ώστε να επιδιώξει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα είσπραξης των τοπικών της εσόδων».

Με το  επιχείρημα δε  ότι  «δεν επαρκούν τα ανταποδοτικά έσοδα σε κάποιους δήμους ώστε να καλύψουν το κόστος λειτουργίας  των ανταποδοτικών υπηρεσιών» με την ΠΡΟΤΑΣΗ ανοίγει το ζήτημα   «οριοθέτησης  της έννοιας της ανταπόδοσης»  με στόχο να  απελευθερωθεί ένα στενά δεσμευτικό  θεσμικό πλαίσιο μεταξύ  κρατικής χρηματοδότησης και ανταπόδοσης και να περάσουν προοδευτικά σε αυτό, που στρατηγικά ετοιμάζουν: Οι πόροι των ΟΤΑ να έχουν ως κύρια πηγή τους την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα και η κρατική χρηματοδότηση να έχει «χαρακτήρα εξισορρόπησης». Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρονται «πως χρειάζεται να προταθούν  άμεσα και άλλες υπηρεσίες των ΟΤΑ για να μπορέσουν να χαρακτηρισθούν ανταποδοτικού χαρακτήρα»!!!

Οι εργαζόμενοι των Περιφερειών τασσόμαστε σταθερά με όλους τους εργαζόμενους και το λαό που δηλώνει : φτάνει πια η φορομπηξία, δεν δεχόμαστε να πληρώνουμε και να ξαναπληρώνουμε για υπηρεσίες που θα έπρεπε να είναι δωρεάν και σύγχρονες, αναβαθμισμένες, και να καλύπτουν τις ανάγκες μας. Και αποδεικνύεται επίσης πόσο δίκιο είχαμε όταν ζητούσαμε να παραμείνει η μισθοδοσία μας στον κρατικό προϋπολογισμό, όταν στο προηγούμενο Συνέδριο της ΕΝΠΕ στη Λευκάδα υποδεχτήκαμε τον τότε υπουργό εσωτερικών με σύνθημα στο πανό μας «μισθοδοσία από τον κρατικό προυπολογισμό – όχι στη σύνδεση των μισθών μας με τους φόρους». Αίτημα, που για εμάς παραμένει στην πρώτη γραμμή.

Σε προτεραιότητα επίσης το ΥΠΕΣ με την ΠΡΟΤΑΣΗ του, θέτει «την αξιοποίηση της Ακίνητης Περιουσίας των ΟΤΑ», ως εργαλείο αύξησης των εσόδων τους, με μια «πιο ευέλικτη διαδικασία και έμφαση σε εκμισθώσεις επενδυτικού χαρακτήρα».

Με κορμό τις αλλαγές που προτείνουν στο άρθρο 192 του ν. 3463/2006 που  αφορά στην «εκμίσθωση ακινήτων» ανοίγουν όλους τους  δρόμους  της ληστρικής εκμετάλλευσης  γης και ακίνητων των ΟΤΑ  από  το  ιδιωτικό κεφάλαιο, προσδιορίζοντας παραχωρήσεις 25 χρόνων, 50 χρόνων για βιομηχανικές εγκαταστάσεις & επενδύσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ακόμα και 99 χρόνων για αξιοποίηση  δημοτικής έκτασης  για τουριστικές δραστηριότητες!!! Προτείνουν επίσης ότι «αν η δημοπρασία δεν φέρει αποτέλεσμα, η εκμίσθωση να μπορεί να γίνει με απευθείας συμφωνία, της οποίας τους όρους θα καθορίζει το δημοτικό συμβούλιο», ότι «όλες οι συμβάσεις  παραχώρησης-εκμετάλλευσης  μπορούν να  υπεκμισθώνονται σε τρίτους» καθώς και ότι όλες αυτές «απαλλάσονται από φόρους/τέλη/ δικαιώματα υπέρ  Δημόσιου και τρίτων»!!!

Γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν ακόμη εκσυγχρονισμό του κράτους, αναγκαίο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που θέλουν τους ΟΤΑ ικανούς να τους συνδράμουν στις νέες επενδύσεις τους.

Το γεγονός αυτό, όμως δεν θα σταθεί εμπόδιο στην προσπάθεια που κάνουμε να οξύνουμε την συνείδηση των εργαζομένων, στο να γίνει κατανοητό τι φταίει και η ζωή μας συνεχώς κατρακυλάει, να οργανώσουμε τον αγώνα μας για να διεκδικήσουμε αποτελεσματικά:

Οργάνωση και λειτουργία των υπηρεσιών μας στη κατεύθυνση κάλυψης των αναγκών των λαϊκών οικογενειών, με προγράμματα δημόσιας υγείας, πρόνοιας, πρόληψης, στήριξης της φτωχής αγροτιάς, των μικρών επαγγελματιών, της εργαζόμενης γυναίκας της νεολαίας.

Σε αυτή την κατεύθυνση εξάλλου είναι και οι προτάσεις, που έχουμε καταθέσει σαν Ομοσπονδία στους αρμόδιους, για ενίσχυση των υπηρεσιών, για Υγειονομικές Υπηρεσίες των Περιφερειών, που θα σχεδιάζουν και θα υλοποιούν προγράμματα πρόληψης, που θα υλοποιούν πχ έγκαιρα όλο το πρόγραμμα της καταπολέμησης των κουνουπιών, για δωρεάν εμβολιαστική κάλυψη όλων των παιδιών και όλων των ενηλίκων, για επαναλειτουργία όλων των δημοσίων ΚΤΕΟ και μάλιστα δωρεάν για άνεργους και όλες τις ευπαθείς ομάδες, για κάλυψη των αναγκών σε Παιδικούς Σταθμούς και Κατασκηνώσεις, για κεντρικό σχεδιασμό και συντονισμό των αρμόδιων Υπηρεσιών Υπουργείων, Περιφερειών και Δήμων για να προσδιοριστούν κατάλληλοι χώροι υγειονομικής ταφής, θανατωμένων ζώων από επιζωοτίες, για να είναι οι συνάδελφοι γεωτεχνικοί στο πλάι της φτωχής αγροτιάς, για να υλοποιούν οι τεχνικές μας υπηρεσίες αντιπλημμυρικά έργα, έργα αντισεισισμικής θωράκησης, έργα που αποτελούν τις αναγκαίες κοινωνικές υποδομές στις πόλεις και τα χωριά και άλλα πολλά.

Μια τέτοια λειτουργία των Περιφερειών απαιτεί μαζικές προσλήψεις εργαζομένων με μόνιμη σχέση εργασίας και γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Μια τέτοια λειτουργία των Περιφερειών είναι στον αντίποδα του σημερινού Καλλικράτη, και στον αντίποδα των σχεδιασμών και της σημερινής κυβέρνησης, όπως αυτές διατυπώνονται στην ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ Τ.Δ.. Γι αυτό διαφωνήσαμε και μέσα στην Επιτροπή του ΥΠΕΣ, γι αυτό δηλώνουμε και με την σημερινή μας ΑΠΟΦΑΣΗ του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας μας, ότι την απορρίπτουμε και δεν αποτελεί για εμάς βάση για συζήτηση.

Και βέβαια πέρα από τα γενικά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την κάλυψη των απωλειών των μισθών μας, για ανατροπή όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, για πλήρη αναγνώριση της προυπηρεσίας μας, για ξεπάγωμα της μισθολογικής εξέλιξης, για συνέχιση και επέκταση του επιδόματος παραμεθορίου, για χορήγηση ανθυγιεινού επιδόματος σε όλους όσους εργάζονται σε ανθυγιεινούς χώρους και συνθήκες, για πλήρη κάλυψη των εξόδων μετακίνησης για την άσκηση της υπηρεσίας, για ολοκληρωμένη νομική κάλυψη και στήριξη.

Ζητήματα, για τα οποία μήνες τώρα περιμένουμε απαντήσεις από τα αρμόδια υπουργεία και ιδιαίτερα από το ΥΠΕΣ και για αυτό αποτελεί κοινή πλέον πεποίθηση και απόφασή μας ότι οι αγώνες μας πρέπει να πάρουν πια κινηματικά, διεκδικητικά χαρακτηριστικά, και έτσι να προϋπαντήσουμε και το νέο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ.

Π.Α.

1. ΥΠΕΣ

    α. Γραφείο Υπουργού

    β. Επιτροπή για την Αναθεώρηση του Θεσμικού Πλαισίου της Τ.Α.

2. ΕΝΠΕ

3. Περιφερειάρχες

4. Κόμματα Βουλής (πλην Χ.Α.)

5. Σύλλογοι-Μέλη μας

6. ΜΜΕ

 

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                     Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ ΒΕΤΑ          ΑΝΔΡΕΑΔΕΛΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ