Ο.Σ.Υ.Α.Π.Ε.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Δ/νση: Λ. Συγγρού 80-88, 7ος όροφος
email: osyape@otenet.gr
www.osyape.gr
Αθήνα 8/1/2021
Αριθμ. Πρωτ.: 212
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΟΣΥΑΠΕ 5-1-2021
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Στο παρακάτω κείμενο αποτυπώνονται οι αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου της
Ομοσπονδίας κατά την συνεδρίαση στις 5-1-2021, στις οποίες εμπεριέχονται οι εισηγήσεις
με τις προσθήκες που έγιναν αποδεκτές για όλα τα κύρια ζητήματα που απασχολούν τους
εργαζόμενους των Περιφερειών, όπως αυτές υπερψηφίστηκαν.
Στις δύο θεματικές ενότητες που ακολουθούν καταγράφονται οι συνθήκες στις
οποίες βρισκόμαστε και καλούμαστε να παλέψουμε για τα αιτήματά μας, αναλύοντας τις
δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και διατυπώνεται το επικαιροποιημένο
διεκδικητικό μας πλαίσιο.
Θεματική ενότητα 1η : Ενημέρωση-συζήτηση για εργασιακά
& συνδικαλιστικά θέματα / Αποφάσεις για δράσεις-κινητοποιήσεις:
α) Πανδημία COVID 19 & εργασιακές δυσκολίες / εξελίξεις
β) «Σχέδιο Πισσαρίδη» και αναδιαρθρώσεις σε Δημόσιο-ΟΤΑ, ασφάλιση
γ) Οικονομικές και άλλες διεκδικήσεις – Προϋπολογισμοί Περιφερειών
δ) Αναπτυξιακοί οργανισμοί & ιδιωτικοποιήσεις
ε) Προκήρυξη θέσεων ευθύνης Περιφερειών
στ)Επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας
ζ) Κινητικότητα – υποστελέχωση υπηρεσιών – προσλήψεις
η) Τροποποιήσεις Οργανισμών
θ) «Νέος» Συνδικαλιστικός Νόμος
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Παίρνουμε υπόψη σε ποιες συνθήκες βρισκόμαστε, σε ποιες συνθήκες καλούμαστε
να παλέψουμε.
Σε συνθήκες που η πανδημία covid-19 πατάει στην εξελισσόμενη νέα καπιταλιστική κρίση
και η οικονομική κρίση στο έδαφος της πανδημίας επιταχύνεται και βαθαίνει με αρνητικές
συνέπειες στην εργατική τάξη, σε συνθήκες που κρίση και πανδημία αξιοποιούνται από την
κυβέρνηση ως πεδία κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Σύμφυτο της
εξελισσόμενης καπιταλιστικής κρίσης είναι και το δυνάμωμα του ανταγωνισμού μεταξύ
ιμπεριαλιστικών κρατών και συμμαχιών για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών από την
Ανατολική Μεσόγειο ως την Αφρική.
Οι δέκα μήνες πανδημίας σημαδεύτηκαν από:
1. Την προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να αξιοποιήσει την πανδημία για να
νομοθετήσει τα «πάντα-όλα». 113 νομοσχέδια πήγε στη βουλή και ψήφισε. 113
αντιλαϊκούς νόμους πρόσθεσε στο αντιλαϊκό οπλοστάσιο και στους μνημονιακούς
νόμους που παραμένουν άθικτοι. Αν προσθέσει κανείς τα ΠΔ και τις ΚΥΑ καταλαβαίνει
ότι το lock down αφορούσε και αφορά μόνο τη συλλογική δράση και τις αγωνιστικές
κινητοποιήσεις. Ζητούσε από τους εργαζόμενους να τεθούν σε περιορισμό κι αυτή
ήθελε να «ξεσαλώνει» περιορίζοντας κάθε κριτική, κάθε αντίδραση.
Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των νόμων, που ενσωματώνουν βασικές κατευθύνσεις
της ΕΕ και διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, όπως οι
περιβαλλοντοκτόνες διατάξεις για τα δάση και τον αιγιαλό, η απλούστευση των
διαδικασιών αδειοδότησης, η θέσπιση νέων κινήτρων και διευκολύνσεων για τους
επιχειρηματικούς ομίλους, είναι το πώς θα «ξελασπώσει» το κεφάλαιο από την
πανδημία και την κρίση, φορτώνοντας τις συνέπειες στον λαό, με ένταση της
εργασιακής εκμετάλλευσης και διαμόρφωσης όρων για πιο κερδοφόρες επενδύσεις, για
επιτάχυνση της συγκέντρωσης σε κλάδους.
Το νομοθετικό αντιλαϊκό κυβερνητικό κρεσέντο συνεχίζεται με μια σειρά νομοσχεδίων,
που έχουν εξαγγελθεί όπως για τις αναδιαρθρώσεις στο δημόσιο, για τις
αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις με την παραπέρα προώθηση του κεφαλαιοποιητικού
συστήματος, για τις «φωτογραφικές» προσλήψεις για ένα κράτος «αρεστών», για τον
αντισυνδικαλιστικό νόμο, την θεσμοθέτηση της «τηλε-εργασίας» στο δημόσιο, την
θωράκιση της επιχειρηματικής δράσης με τις ΣΔΙΤ, τις ιδιωτικοποιήσεις, την παραπέρα
ελαστικοποίηση της εργασίας ακόμα και με μισθό 200 ευρώ.
Με κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση ενσωματώνει και νομοθετεί αυτούσιες τις πάγιες
αξιώσεις του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων για την κατάργηση της
κυριακάτικης αργίας, την αύξηση των απλήρωτων υπερωριών, τη διευθέτηση του
χρόνου εργασίας με 10ωρη δουλειά, την παραπέρα μείωση των ασφαλιστικών
εισφορών, το «πάγωμα» του κατώτερου μισθού στα σημερινά εξευτελιστικά επίπεδα,
τα «μητρώα» ιδιωτών για να εκτελούν αρμοδιότητες του δημοσίου, ενισχύει την
παρουσία μετακλητών ακόμα σε υπηρεσιακές θέσεις, και την ίδια ώρα αρνήθηκε να
νομοθετήσει την επιστροφή των 13ου & 14ου μισθού, την χορήγηση του ανθυγιεινού
επιδόματος και των ΒΑΕ στους δικαιούχους μέσα από τις συνεχείς παρατάσεις των
σχετικών Επιτροπών, χειροτέρεψε την ρύθμιση για την νομική μας κάλυψη,
μετατρέποντάς την σε «άδειο πουκάμισο» αφού για να πληρωθεί ο δικηγόρος πρέπει η
υπόθεση να τελεσιδικήσει, να κηρυχτούν οι υπάλληλοι αθώοι ή να απαλλαχτούν των
κατηγοριών ή να εκδοθεί τελεσίδικο βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου ή να μπει η
υπόθεση στο αρχείο, δεν αποδέχτηκε τις οικονομικές μας διεκδικήσεις για χορήγηση
πάγιων μηνιαίων «εξόδων κίνησης» και «ελεγκτικού επιδόματος» σε όλους τους
ελεγκτικούς μηχανισμούς και τις υποστηρικτικές υπηρεσίες των Περιφερειών. Θέλω να
τονίσω για άλλη μια φορά την διατύπωση του αιτήματος για χορήγηση «ελεγκτικού
επιδόματος» σε όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και τις υποστηρικτικές
(Οικονομικές, Διοίκηση, Πληροφορική κλπ) υπηρεσίες των Περιφερειών, αιτήματος, που
βρίσκεται στον αντίποδα της πρότασης των Περιφερειαρχών για θεσμοθέτηση Γενικής
Δ/νσης Επιθεώρησης σε κάθε Περιφέρεια και χορήγηση αντίστοιχου επιδόματος σε
λίγους και αρεστούς, στον αντίποδα κάθε εργαζόμενου, ειδικότητας ή υπηρεσίας που
βλέπει μόνο τον εαυτό του ως δικαιούχο ενός τέτοιου επιδόματος, στον αντίποδα τυχόν
παραταξιακών προτάσεων για νομοθέτηση του «ελεγκτικού επιδόματος» μόνο για
κάποιους εργαζόμενους.
2. Τα ημίμετρα στη στελέχωση και τον εξοπλισμό του δημόσιου συστήματος υγείας, που
άφησαν το δημόσιο σύστημα υγείας αθωράκιστο, με σχεδόν ανύπαρκτη την
πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, που μετέτρεψαν τα περισσότερα νοσοκομεία σε
νοσοκομεία μιας νόσου, με εξοπλισμό και προσωπικό που μεταφερόταν από νοσοκομείο
σε νοσοκομείο, που χρειάστηκε να περάσουν 10 μήνες για να μπορεί να ζητήσει ο
εργαζόμενος δωρεάν εργαστηριακό τεστ για ανίχνευση του covid-19…
Ήρθε στο φως η χρόνια γύμνια του δημόσιου συστήματος υγείας και η αξιοποίηση της
πανδημίας μέσα από μια γιαλαντζί επίταξη ιδιωτικών μονάδων υγείας με διοχέτευση
χρήματος στους κλινικάρχες.
Κι έχει αξία να θυμίσουμε ότι από την αρχή της πανδημίας ενώσαμε τη φωνή μας ως
ΟΣΥΑΠΕ με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και απαιτήσαμε μεταξύ άλλων :
Άμεση ενίσχυση του υγειονομικού προσωπικού με μαζικές προσλήψεις γιατρών
όλων των ειδικοτήτων και νοσηλευτικό προσωπικό.
Να επιταχθούν άμεσα τα χειρουργεία, οι κλίνες ΜΕΘ, τα κρεβάτια, τα
διαγνωστικά και τα εργαστηριακά κέντρα των ιδιωτικών νοσοκομείων. Να
επιταχθούν τα αναγκαία υλικά για την υποδομή του δημόσιου συστήματος
Υγείας και για τον άμεσο εφοδιασμό των υγειονομικών.
Να στελεχωθεί επαρκώς η υπηρεσία «Βοήθεια στο Σπίτι», οι Κοινωνικές &
Υγειονομικές υπηρεσίες των ΟΤΑ.
Να επιταχθούν ξενοδοχεία για τους υγειονομικούς των δημόσιων νοσοκομείων,
ξενοδοχεία για καραντίνα.
Μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Άμεσες μαζικές προσλήψεις γιατρών
εργασίας και τεχνικών ασφαλείας και εντατικοί έλεγχοι από την επιθεώρηση
εργασίας. Πρόσθετες Άδειες με πλήρεις αποδοχές στους εργαζόμενους με χρόνια
νοσήματα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες & στις εγκυμονούσες.
Το Δώρο Πάσχα να δοθεί στο ακέραιο και στην ώρα του, σε όλους τους
εργαζόμενους.»
Δυστυχώς βέβαια για άλλη μια φορά και το κείμενο αυτό υιοθετήθηκε κατά πλειοψηφία
αφού η μειοψηφία, η «φωνή» του κυβερνητικού συνδικαλισμού που θέλει τους
εργαζόμενους με την μάσκα για φίμωτρο, το χαρακτήρισε ως προσπάθεια ένταξης της
Ομοσπονδίας σε ιδεολογήματα… ως προσπάθεια επικοινωνιακής και κομματικής
εκμετάλλευσης…
Έχει επίσης αξία να θυμίσουμε ότι ήμασταν από τους πρώτους που ζητήσαμε δωρεάν και
επαναλαμβανόμενα τεστ για όλους, συγκεκριμένο και προσαρμοσμένο στις ανάγκες
σχέδιο δράσης των υπηρεσιών μας, ένταξη των υπηρεσιών υγείας, μέριμνας,
υγειονομικού ελέγχου σε ένα κεντρικό σχεδιασμό, μέτρα για τους εργαζόμενους που
ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, ειδικές άδειες, λήψη πρόσθετων μέτρων προστασίας,
μέτρα για τα γηροκομεία κλπ. Όπως επίσης πρέπει να σημειώσουμε ότι η προσπάθεια
χρόνων για την Υγεία & Ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, για Γιατρούς Εργασίας &
Τεχνικούς Ασφαλείας, για χορήγηση ΜΑΠ βοήθησε να αντιμετωπίσουμε πιο
αποτελεσματικά τις πρωτόγνωρες συνθήκες και τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν με
την πανδημία και που δυσκόλεψαν στο ξεδίπλωμα του διεκδικητικού μας πλαισίου.
3. Την συνέχιση της απαγόρευσης των προσλήψεων στην ουσία σε όλους τους τομείς. Οι συμβάσεις και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας εκτοξεύτηκαν. Στην υγεία η συντριπτική
πλειοψηφία των προσλήψεων αφορούσε επικουρικούς και κοινωφελήτες. Στις
Περιφέρειες οι ελάχιστες εξαγγελθείσες προσλήψεις για το 2020 δεν έχουν καν
προκηρυχθεί. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της πολιτικής επιλογής της
κυβέρνησης με τα μπαλώματα στην υποστελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών, η
πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση για το ενιαίο Ασφαλιστικό μας Ταμείο, τον e-ΕΦΚΑ,
όπου ενώ εκκρεμούν πάνω από 160 χιλιάδες συντάξεις κι ενώ από τον ΕΦΚΑ
αποχώρησαν φέτος για συνταξιοδότηση 557 εργαζόμενοι η κυβέρνηση αντί να κάνει τις
αναγκαίες προσλήψεις, προσλαμβάνει μόνο 180 νέους εργαζόμενους και για να βγάλει
τις συντάξεις επιστρατεύει παλιούς συνταξιούχους και δίνει το δικαίωμα στους φορείς
να διαθέτουν εργαζόμενους στον ΕΦΚΑ χωρίς την θέλησή τους!!! Ανάλογες εξάλλου
πολιτικές επιλογές κάνουν και οι Περιφερειάρχες με την ανάθεση «παράλληλων
καθηκόντων» και την προώθηση νομοθετικής ρύθμισης για αφαίρεση της δυνατότητας
μετάταξης μέσω κινητικότητας, χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους.
4. Την διοχέτευση πακτωλού χρημάτων στους επιχειρηματικούς ομίλους για την στήριξή
τους, δίνοντας ψίχουλα στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που βρέθηκαν
αντιμέτωποι και με την εργοδοτική ασυδοσία τόσο με απολύσεις, αναστολές
συμβάσεων, όσο και με τα υγειονομικά πρωτόκολλα «λάστιχο», που τους άφηναν
απροστάτευτους. Μεγαλοκαναλάρχες, εφοπλιστές, τραπεζίτες, αεροπορικές και
μεταφορικές εταιρείες και μεγαλοεπιχειρηματίες, αποτελούν τα αγαπημένα παιδιά της
κυβέρνησης της ΝΔ και των υπουργών της.
Για τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα αφήνει να διαρρέουν σενάρια μείωσης των
μισθών τους, ενισχύει με κάθε τρόπο τον «κοινωνικό αυτοματισμό», βάζοντας γνωστά
παπαγαλάκια να παίζουν το ρόλο του λαγού…
5. Τους μήνες της καραντίνας οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με τις συνέπειες της
τηλεργασίας και έβγαλαν πλέον τα συμπεράσματά τους. Η τηλεργασία δεν έρχεται,
όπως διατείνονται εργοδότες και κυβέρνηση, για να φέρει το «σύγχρονο» και την
«πρόοδο».
Αντίθετα, μας επιστρέφει δεκαετίες πίσω, αφού:
Καταργεί κάθε διάκριση ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο.
Αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας.
Απομονώνει τον εργαζόμενο από το χώρο εργασίας κι από τους συναδέλφους του, με
αποτέλεσμα να μπαίνουν εμπόδια στην κοινωνική και συνδικαλιστική του δράση.
Εισάγει μεθόδους χαφιεδισμού, ακόμη και μέσα στα σπίτια των εργαζομένων (κάμερες,
άλλες τεχνικές υποδομές «ελέγχου» της απόδοσης κλπ).
Ενώ ο εργοδότης μειώνει τα λειτουργικά του κόστη, οι εργαζόμενοι καλούνται να
πληρώνουν ξανά και ξανά για τις ανάγκες της εργασίας τους (τεχνικό εξοπλισμό,
ίντερνετ, φωτισμός, ανατομική καρέκλα, θέρμανση κλπ).
Ο εργαζόμενος βρίσκεται ακόμα πιο εκτεθειμένος σε προβλήματα υγείας, όπως
μυοσκελετικά, νοητική και οπτική κόπωση. Δεν υπάρχουν συνθήκες υγείας και
ασφάλειας. Δυναμώνουν το στρες και άλλες αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες.
Δυναμώνει η εκμετάλλευση ειδικά στις νέες γυναίκες που είχαν την ίδια στιγμή να
φροντίσουν μικρά παιδιά και ηλικιωμένους.
Η τηλεργασία αξιοποιείται από τους εργοδότες ως μέσο απεργοσπασίας, αφού
συνάδελφοι πιέζονται να εργαστούν από το σπίτι μέρες απεργίας.
Αξιοποιείται ως μέσο καταπάτησης αργιών και άδειας.
Για τους εργαζόμενους, εκσυγχρονισμός και πρόοδος δεν είναι η δουλειά χωρίς ωράριο,
η διαθεσιμότητα στην εργοδοσία 24 ώρες το 24ωρο, η πλήρης ανατροπή της
οικογενειακής και κοινωνικής ζωής. Πρόοδος είναι η μείωση του εργάσιμου χρόνου, η
σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους, η κατάργηση κάθε μορφής «ευελιξίας», οι
μισθοί και τα δικαιώματα με βάση τις ανάγκες. Πρόοδος είναι η αξιοποίηση της
τεχνολογίας και της επιστήμης να γίνονται εργαλείο ευημερίας για τους εργαζόμενους
και όχι η ένταση αυτής της βαρβαρότητας.
6. Την ενίσχυση της καταστολής και των περιορισμών στο όνομα της προστασίας από τον
κορονοϊό. Η μαζική καταδίκη της αυταρχικής και αντισυνταγματικής κυβερνητικής
απόφασης για την απαγόρευση του αγωνιστικού γιορτασμού της 17ης Νοέμβρη, με την
απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, με την οποία απαγορεύτηκαν οι
δημόσιες συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων σε όλη την χώρα και για τέσσερεις
ημέρες, με κείμενο που συγκέντρωσε χιλιάδες υπογραφές σε ελάχιστο χρόνο, αλλά και
με τις συμβολικές συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν με όλα τα αναγκαία μέτρα
προστασίας ανέδειξε την υποκρισία της ΝΔ και έβγαλε στην επιφάνεια τις πραγματικές
της στοχεύσεις. Η προσπάθεια κυβέρνησης και συνοδοιπόρων να πείσουν ότι οι
διαδηλώσεις με την τήρηση των μέτρων προστασίας (μάσκες, αποστάσεις) είναι χώροι
μετάδοσης του ιού έπεσαν στο κενό, γιατί την ίδια ώρα που του απαγόρευαν να
κινητοποιηθεί, τον στοίβαζαν σαν τις σαρδέλες στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους
χώρους δουλειάς.
Η δήλωση Χρυσοχοΐδη ότι “σε συνθήκες πανδημίας η Ελληνική Αστυνομία είναι το
Εθνικό Σύστημα Υγείας της προστασίας μας”, αποθέωνε την αστυνομοκρατία και την
«ατομική ευθύνη» και συγκάλυπτε τις τραγικές κυβερνητικές ευθύνες για τις ελλείψεις
στα δημόσια νοσοκομεία και τα μέσα μαζικής μεταφοράς, για τις απαράδεκτες συνθήκες
λειτουργίας γηροκομείων και άλλων δομών, για το ανεπαρκέστατο ελεγκτικό σύστημα,
την μεταφορά και απόδοση της αρμοδιότητας της ιχνηλάτησης από το ιατρικό και
παραϊατρικό προσωπικό στην αστυνομία και την πυροσβεστική.
7. Την αξιοποίηση από τις Περιφερειακές Αρχές των έκτακτων συνθηκών για να
μοιράσουν χρήμα σε όσους ήθελαν, με αναθέσεις και προμήθειες χωρίς διαγωνισμούς,
για να φτιάξουν μηχανισμό και να γίνουν πιο πειστικοί προς την κυβέρνηση στην
απαίτησή τους να μεταφερθούν στους ΟΤΑ β’ κομμάτια της υγείας, υλοποιώντας
αποτελεσματικά ΣΔΙΤ, προγραμματικές συμβάσεις, ενισχύοντας τη λειτουργία με
ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και βάζοντας ο λαός το χέρι όλο και πιο βαθειά στη τσέπη…
8. Η κυβερνητική πολιτική για την «επόμενη» μέρα της επιστροφής στην «κανονικότητα»
αποτυπώνεται και στον κρατικό προϋπολογισμό του 2021, στα χνάρια του οποίου
πατάνε και όλοι οι προϋπολογισμοί που ψήφισαν όλες οι Περιφερειακές Αρχές,
αποτελώντας τον αδιάψευστο μάρτυρα του τί έχει ακόμη να περάσει πάνω από τις
πλάτες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ, Φόροι Κατανάλωσης κλπ) που τους πληρώνουν οι
εργαζόμενοι αυξάνονται κατά 2,6 εκατ. ευρώ.
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν «φιλική συμμετοχή» περίπου 5% στους συνολικούς
φόρους.
Οι δαπάνες για την υγεία μειώνονται κατά 572 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το
2020.
Οι ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων και συνταξιούχων για περίθαλψη να
αυξάνονται κατά 219 εκατ. ευρώ.
Μειώνονται τα κονδύλια της Εκπαίδευσης κατά 1,17%.
Μειώνονται τα κονδύλια του Υπουργείου Εργασίας κατά 234.000.000 ευρώ που
φέρνει:
-νέα μείωση συντάξεων
-μείωση της χρηματοδότησης του ΕΟΠΥΥ, άρα νέο χτύπημα στις υπηρεσίες
πρωτοβάθμιας υγείας, που σημαίνει ακόμη λιγότερες παροχές σε χρονιά που
στιγματίζεται από την πανδημία του covid-19.
Οι μεταβιβάσεις στον ΕΟΠΥΥ από τον τακτικό προϋπολογισμό μειώνονται κατά
50,6%, από 608 εκατ. ευρώ το 2020 σε 300 εκατ. ευρώ για το 2021. Μάλιστα, τα
170 εκατ. ευρώ αφορούν το πρόγραμμα εθνικού εμβολιασμού, που σημαίνει ότι η
πραγματική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ από το κράτος περιορίζεται μόλις στα 130
εκατ. ευρώ. Από τα στοιχεία του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ προκύπτει ότι, από
τα προβλεπόμενα συνολικά έσοδά του ύψους 5,5 δις ευρώ, το κράτος θα καλύψει
ΜΟΝΟ τα 300 εκατ. ευρώ!
Οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ συμμετείχαν στη φαρμακευτική δαπάνη το 2018
πληρώνοντας απευθείας από την τσέπη τους 625 εκατ. ευρώ και 636 εκατ. ευρώ το
2019, ενώ δικά τους λεφτά είναι και αυτά που καταβάλλονται στις
φαρμακοβιομηχανίες ως «δημόσια» φαρμακευτική δαπάνη.
Αν υπολογίσει κανείς και τη λεγόμενη «ιδιωτική δαπάνη» για τα μη
συνταγογραφούμενα φάρμακα, το ποσό που πλήρωσαν άμεσα οι ασφαλισμένοι για
το Φάρμακο – εμπόρευμα, ξεπερνά για το 2019 τα 1,6 δισ. ευρώ, με τους νόμους
της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Μειώνονται τα κονδύλια της κρατικής χρηματοδότησης για τον ΕΦΚΑ:
Μειωμένη κατά 2,067 δις ευρώ (-12,4%) είναι η χρηματοδότηση των κύριων
συντάξεων (ΕΦΚΑ) το 2021 σε σύγκριση με φέτος. Η μείωση αυτή, από τα 16,703
δις. ευρώ το 2020 στα 14,636 δις, αποτυπώνει τη διαρκή τάση για μείωση της
κρατικής χρηματοδότησης προς την Κοινωνική Ασφάλιση, που συμβαδίζει με τη
διαρκή μείωση συνολικά των συντάξεων εξαιτίας των διαχρονικών ανατροπών.
Όσον αφορά το κονδύλι των επικουρικών συντάξεων, είναι μειωμένο κατά 127
εκατ. ευρώ για το 2021 δείχνοντας και εδώ τη διαρκή τους συρρίκνωση.
Μείωση 38% στα επιδόματα ανεργίας, αφού μειώνεται η χρηματοδότηση του ΟΑΕΔ,
αφήνοντας απροστάτευτη τη μεγάλη στρατιά των ανέργων. Αυτό που ετοιμάζουν
στην πραγματικότητα είναι να φτάσουν το επίδομα ανεργίας στα 200 ευρώ όσο
είναι και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Πού πάνε λοιπόν τα δισεκατομμύρια που συγκεντρώνονται από τη βαριά
φοροληστεία που επέβαλαν στην εργατική τάξη και στα φτωχά λαϊκά
στρώματα;
4 δις το χρόνο κατευθύνονται στο ΝΑΤΟ, που συνεχίζει να ενθαρρύνει την τουρκική
προκλητικότητα, βάζοντας σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο το λαό μας.
Ενισχύει το κεφάλαιο με 32 δις από τα οποία τα 19,3 είναι χάρισμα,
χρησιμοποιώντας ως άλλοθι και την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. 345
εκατομμύρια ευρώ πάνε σε επιδοτήσεις των επιχειρήσεων που δεν υποχρεώνονται
να δώσουν για μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές ούτε σεντ.
Με όλα τα παραπάνω, την όξυνση των προβλημάτων, της ανεργίας και της ανέχειας
και την δυσαρέσκεια των εργαζομένων να μεγαλώνει, προβάλλεται όλο και πιο πολύ από
κυβέρνηση και αστική τάξη συνολικά, η λογική του «όλοι μαζί εργαζόμενοι και μεγάλο
κεφάλαιο για να ξεπεράσουμε την κρίση»…
Το «έργο» αυτό το έχουμε δει χρόνια τώρα, με την κρίση και τα μνημόνια που
φορτώθηκαν όλα στις πλάτες του λαού. Ας πάρουμε τα μέτρα μας, να μην το
ξαναζήσουμε, να το παρεμποδίσουμε…
Σχέδιο (ή Έκθεση) Πισσαρίδη και αναδιαρθρώσεις σε δημόσιο, ΟΤΑ, ασφάλιση
Η κυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου έβαλε στη «δούλεψή» της πανεπιστημιακούς
καθηγητές – στηρίγματα της θεωρίας της καπιταλιστικής οικονομίας και συγγράψανε ένα
«Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία», το λεγόμενο Σχέδιο (ή Έκθεση)
Πισσαρίδη, ως μπούσουλα των δράσεων και των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται να
προωθηθούν προκειμένου να στηριχτεί αποτελεσματικά η καπιταλιστική κερδοφορία, να
«αξιοποιηθούν» τα 32 δισ. του ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης.
Είναι οι νέες«μνημονιακές» κυβερνητικές δεσμεύσεις, με επίκεντρο την λεγόμενη «πράσινη και
ψηφιακή» μετάβαση με τη στήριξη των μεγάλων επενδυτικών σχεδίων, με φορολογικά,
χρηματοδοτικά κίνητρα, Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για τη δημιουργία των
απαραίτητων υποδομών στήριξης αυτής της μετάβασης, όπως και τη διεύρυνση της
εμπορευματοποίησης (π.χ. στην Υγεία) και την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και της
«αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας. Αλλά και με την προσαρμογή της αγοράς
εργασίας στις νέες ανάγκες, με γενίκευση της ευελιξίας, μείωση των ασφαλιστικών
εισφορών για την εργοδοσία, ισχυροποίηση του κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα του
Ασφαλιστικού ως μέσου αποταμίευσης για τη χρηματοδότηση επενδύσεων.
Είναι το σχέδιο επιτάχυνσης των αντιλαϊκών, αντεργατικών μέτρων σε όλους τους
βασικούς τομείς.
Από την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια, που τις αντιμετωπίζει ως «ευκαιρίες επενδύσεων»
έως την στήριξη των τραπεζών, του χρηματιστηρίου και των επενδύσεων. Όλα υπό το
πρίσμα της εμπορευματοποίησης, της συνέχισης της φοροληστείας για το λαό και της
φοροασυλίας για το κεφάλαιο.
Με αυτή τη λογική εντάσσονται ως αναγκαίο συστατικό οι αναδιαρθρώσεις στο κράτος και
η στελέχωσή του (νομοσχέδιο για προσλήψεις, αξιολόγηση, επιλογή ημετέρων σε θέσεις
ευθύνης κλπ) όπως και το πέρασμα κομματιών παιδείας και υγείας σε Δήμους και
Περιφέρειες με ταυτόχρονη «αποκέντρωση» φορολογικών εσόδων από τα ακίνητα κλπ.
Προτείνει μεταξύ άλλων για τους τομείς αυτούς: ενίσχυση της «αυτονομίας των σχολικών
μονάδων» «ώστε να μπορούν να διαμορφώσουν τη λειτουργία της κάθε μονάδας ανάλογα
με τις τοπικές ανάγκες και ευκαιρίες», με αρμοδιότητες «στη διαχείριση του κύριου και
βοηθητικού προσωπικού των σχολικών μονάδων», «αύξηση διοικητικής και οικονομικής
αυτονομίας των δημόσιων νοσοκομείων», «αξιολόγηση νοσοκομείων και άλλων μονάδων
υγείας», «ανάπτυξη συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας όπως με συμβάσεις
με ιδιωτικές κλινικές, συμβάσεις διαχείρισης ή μίσθωσης εξοπλισμού, ή συμβάσεις
εκχώρησης». Είναι δε χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρει για την υγεία, εν μέσω
πανδημίας, ότι «η κρίση δημιουργεί και σημαντικές ευκαιρίες για τον τομέα υγείας στην
Ελλάδα και κυρίως τις εξαγωγικές επιχειρήσεις», ευκαιρίες για αξιοποίηση και business…
Αξιοσημείωτο επίσης των προτεινόμενων παρεμβάσεων στο χώρο της παιδείας είναι και η
αναφερόμενη διαπίστωση, ότι «η κατάργηση των ΤΕΙ και η ενσωμάτωσή τους στα
πανεπιστήμια περιορίζει την εσωτερική διαφοροποίηση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας
εκπαίδευσης και την ικανότητα ανταπόκρισης των προγραμμάτων τους στις
διαφοροποιημένες και μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς εργασίας, ιδιαίτερα στους
τομείς εφαρμογών της τεχνολογίας.»
Το Σχέδιο Πισσαρίδη εκφράζοντας τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς δεν περιορίζεται στα
παραπάνω, αλλά με σαφή αναφορά στα μέτρα ενίσχυσης των Τραπεζών και της
κεφαλαιαγοράς εντάσσει «ως μοχλό ανάπτυξης και το ασφαλιστικό σύστημα», με
«κεντρικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση να καλείται να παίξει η κεφαλαιοποιητική
ασφάλιση», αφού όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «η σταδιακή μετατροπή μέρους των
εισφορών αυτών σε εισφορές κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα θα έχει ευεργετική επίδραση
στις εγχώριες αποταμιεύσεις και επενδύσεις. Εκτιμάται ότι μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση
σε συνδυασμό με στοχευμένα φορολογικά κίνητρα για τοποθετήσεις στην εγχώρια
κεφαλαιαγορά, με βάση καλών πρακτικών της ΕΕ, θα δημιουργήσει νέα αποθεματικά προς
επένδυση ύψους έως και €99 δισεκ. σε 40 χρόνια. Προς αυτή την κατεύθυνση, η
υφιστάμενη επικουρική σύνταξη θα πρέπει να αλλάξει και στη θέση της να θεσπιστούν
μηχανισμοί που λειτουργούν πλήρως κεφαλαιοποιητικά. Δεδομένης της καθυστέρησης της
ανάπτυξης του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα στη χώρα, η μεταρρύθμιση της επικουρικής
πρέπει να προχωρήσει τάχιστα και με επαρκώς ευρύ πεδίο εφαρμογής (ενδεικτικά, για
όλους τους νέους εργαζόμενους αλλά και εθελοντικά για όσους παλαιότερους
ασφαλισμένους το επιλέξουν ή εναλλακτικά για όσους εργαζόμενους δεν απέχουν από τη
συνταξιοδότηση πάνω από έναν αριθμό ετών). Συμπληρωματικά προς την παραπάνω
αλλαγή, είναι ιδιαίτερα σημαντική η μεταρρύθμιση της επαγγελματικής και ιδιωτικής
ασφάλισης.»
Ταυτόχρονα εκτός των άλλων προτείνεται η «αναπροσαρμογή των κανόνων υπολογισμού
της ανταποδοτικής σύνταξης με τρόπο που να είναι περισσότερο συνδεδεμένη με την
ηλικία συνταξιοδότησης».
Στους αντεργατικούς σχεδιασμούς εντάσσεται και η εξίσωση προς τα κάτω παροχών σε
εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, σημειώνοντας τα εξής: «προσφέροντας περισσότερα
οφέλη, ο δημόσιος τομέας ανταγωνίζεται αθέμιτα τον ιδιωτικό και ουσιαστικά χρησιμοποιεί
χρήματα των φορολογουμένων για να στερήσει από τον ιδιωτικό τομέα ανθρώπινους
πόρους που προσελκύονται στον δημόσιο τομέα». Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο βάθος
έχει η πρόταση για μείωση των μισθών των δυ…, όπως και άλλων παροχών, που
χαρακτηρίζονται ως «περισσότερο γενναιόδωρες από τις προβλεπόμενες στον ιδιωτικό
τομέα».
Αναφέρουμε επίσης :
Την παραπέρα σφοδρή επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα με νέα μέτρα ενίσχυσης της
«ευελιξίας», μείωση του λεγάμενου «κόστους εργασίας», διευκόλυνση των απολύσεων,
πάμφθηνο εργατικό δυναμικό από τη «δεξαμενή» των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων
και παραπέρα χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων γυναικών.
Την προτεινόμενη «λύση για τη μακροχρόνια φροντίδα προς ηλικιωμένους ένα
υποχρεωτικό πρόγραμμα ασφάλισης, όπου «τα ασφάλιστρα θα εισπράττονται μαζί με
τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και θα κατατίθενται σε ένα καταπίστευμα. Το
καταπίστευμα θα έχει την υποχρέωση να επενδύει τα κεφάλαια κατανέμοντας τα
μεταξύ πολλών διαχειριστών ιδιωτικών κεφαλαίων, μαζί με τα κεφάλαια του
κεφαλαιοποιητικού τμήματος των συντάξεων. Για να μην επιβαρυνθεί ο κρατικός
προϋπολογισμός σε μεταβατική περίοδο, το πρόγραμμα ασφάλισης μπορεί να ισχύει
από τα άτομα που τώρα είναι κάτω των 30 ετών, με ασφάλιστρο που θα οδηγεί σε
πλήρη χρηματοδότηση του προγράμματος».
Την διατήρηση των μνημονιακών ρυθμίσεων για τον κατώτατο μισθό, που
νομοθετήθηκαν το 2014, οι οποίες προβλέπουν ένα κατώτατο μισθό που καθορίζεται
από το κράτος αντί μέσω διαπραγματεύσεων μεταξύ εργατικών και εργοδοτικών
οργανώσεων, καθώς και των τεράστιων περιορισμών στις ΣΣΕ.
Τα μέτρα επιτάχυνσης των ιδιωτικοποιήσεων, την παραπέρα προώθηση με ευρύτερη
εφαρμογή των ΣΔΙΤ.
Μετά από όλα αυτές τις σχεδιασμένες αντεργατικές ρυθμίσεις γίνεται φανερό γιατί η
κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της προωθούν ταυτόχρονα την ένταση της καταστολής και
της ιδεολογικής επίθεσης που στόχο έχει την αποδυνάμωση και ενσωμάτωση των
συνδικάτων στα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων. Γι αυτό εξάλλου σημειώνεται με
μεγάλα γράμματα ότι γι αυτές «τις αλλαγές στη λειτουργία του δημόσιου τομέα και των
αγορών», που «απαιτούν εφαρμογή πολιτικών για χρονικό διάστημα που μπορεί να
υπερβαίνει τη θητεία μιας κυβέρνησης» η κυβέρνηση απαιτεί την «συναίνεση μεταξύ των
κύριων πολιτικών δυνάμεων καθώς και μέσα στην κοινωνία για τις κεντρικές πολιτικές
επιλογές και την αναγκαιότητά τους».
Ας πάρει λοιπόν σαφή θέση καθένας μας απέναντι στα μέτρα αυτά που στηρίζουν την
καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία…
Οικονομικές και άλλες διεκδικήσεις – Προϋπολογισμοί Περιφερειών
Οι Περιφερειακές Αρχές έχουν πάρει σαφή θέση στήριξης αυτών των μέτρων, πολύμορφης
εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών συμφερόντων και μέσα από τους προϋπολογισμούς
που ψήφισαν, που αποτελούν μια μικρογραφία και εξειδίκευση των κεντρικών στοχεύσεων.
Με ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, με έργα αποσπασματικά και μακριά από τις λαϊκές ανάγκες,
χωρίς συνολικό σχεδιασμό και ιεραρχήσεις, με τεράστια κονδύλια σε «παρασιτικές»
δαπάνες (δημόσιες σχέσεις, επικοινωνιακά, εκθέσεις κλπ), με ελάχιστα κονδύλια για
εξοπλισμό και στελέχωση.
Είναι αυτονόητο να παραμένουν στην πρώτη γραμμή όλες οι οικονομικές μας διεκδικήσεις,
αφού δεν ικανοποιήθηκαν. Και για 13ο & 14ο μισθό και για αυξήσεις στους μισθούς και για
χορήγηση «ελεγκτικού επιδόματος» και για κάλυψη αποζημιώσεων, πάγιων οδοιπορικών,
ανθυγιεινού κλπ. Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε εκτός από το γενικό πλαίσιο, που
αναφέραμε πιο πάνω, για την κλιμάκωση της πολιτικής για φτηνότερη εργατική δύναμη,
σχετίζεται από την μια με κυβερνητικές αποφάσεις που στοχοποιούν τους δημοσίους
υπαλλήλους (πχ η μη κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης στους μισθούς των δ.υ.) και
μειώνουν την κρατική επιχορήγηση μέσα από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ),
{που για το 2021 είναι 2,5 δισεκατομμύρια για Δήμους & Περιφέρειες, όταν οι αμοιβές
προσωπικού υπολογίζονται σε 2,6 δισεκατομμύρια – δηλαδή οι ΚΑΠ δεν καλύπτουν ούτε
τις αμοιβές του προσωπικού} και από την άλλη η προσπάθεια ενίσχυσης της
ανταποδοτικότητας, αύξησης των λεγόμενων «ιδίων εσόδων», που σε αυτά οι
Περιφερειακές Αρχές θέλουν να εντάσσουν οποιασδήποτε οικονομική παροχή προς τους
εργαζόμενους.
Τα σημειώνουμε αυτά, όχι για να συμβιβαστούμε με τις δυσκολίες αλλά για να βάλουμε
στο κέντρο της δράσης μας όλα τα εμπόδια που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, για να
κάνουμε βήματα στις διεκδικήσεις μας.
«Αναπτυξιακοί Οργανισμοί» & ιδιωτικοποιήσεις
Ξεσκεπάσαμε έγκαιρα το ρόλο που έρχονται να παίξουν οι «Αναπτυξιακοί Οργανισμοί»,
χέρι-χέρι με τα διάφορα Μητρώα Μηχανικών, Επιμετρητών, Επιβλεπόντων και τους
πιστοποιημένους φορείς, ως εργαλείο ιδιωτικοποιήσεων και επιτάχυνσης σε πολλές
αρμοδιότητες με αρχή τα Τεχνικά Έργα, αλλά με δυνατότητες επέκτασης και γενίκευσης.
Οι Περιφερειακές Αρχές τους θέλουν ως ένα πολυεργαλείο για να ξεπερνούν τις
«αγκυλώσεις», που οι ίδιοι για ευνόητους λόγους διατηρούν. Ήδη η δημιουργία τους
ξεκίνησε (Αττική κλπ). Να ενημερώσουμε τους συναδέλφους για τις στοχεύσεις και για να
μην «τσιμπήσουν» σε πιθανά «κίνητρα» για να αποσπαστούν σε αυτούς.
Χρειάζεται να γίνουμε πιο αποκαλυπτικοί για τις ιδιωτικοποιήσεις συνολικά και με στοιχεία,
που σε κάθε Περιφέρεια υπάρχουν. Πχ στην Αττική βγάλαμε στη φόρα με αφορμή τον
προϋπολογισμό ότι με το 1.650 εκ. ευρώ που δίνεται το χρόνο για εργολαβικές
επιχειρήσεις καθαριότητας κτηρίων, θα μπορούσαν να έχουν προσλάβει με αυτά τα
χρήματα 100 εργαζόμενους μόνιμους, την ίδια ώρα, που οι εργολάβοι απασχολούν με αυτά
τους μισούς εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, με το 1/4 των αποδοχών… , καθώς και την
αντίστοιχη κατάσταση με την φύλαξη κτιρίων και πάρκων για την οποία δίνουν σε
εταιρείες σεκιούριτι 1.800 εκ. ευρώ!!! , τις αναθέσεις των εκατομμυρίων ευρώ της
πολιτικής προστασίας, που θα μπορούσαν να αγοραστούν δεκάδες μηχανήματα έργα,
υδροφόρες κλπ και να προσληφθεί το αναγκαίο προσωπικό.
Το κοινό κείμενο των 7 Ομοσπονδιών (ΟΣΥΑΠΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΟΣΕΑΔΕ, ΠΟΣΥΠΕΧΩΔΕ,
ΠΟΓΕΔΥ, ΠΟΜΗΤΕΔΥ, ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ) ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις μπορεί να αποτελεί
βάση διεκδίκησης. Χρειάζεται να δούμε τις μορφές συζήτησης και ενημέρωσης των
συναδέλφων, τις μορφές δράσης και παρέμβασης στα Περιφερειακά Συμβούλια και αλλού,
με ψηφίσματα, παραστάσεις διαμαρτυρίας κλπ, να καταλήξουμε σε προτάσεις, για να τις
μεταφέρουμε και στην διαδικτυακή συνάντηση των ΔΣ των 7 Ομοσπονδιών, που έχει
προταθεί για τις 11/1/2021.Στο μεγάλο κεφάλαιο των τεχνικών έργων χρειάζεται
να εμβαθύνουμε και να ανοίξουμε ταζητήματα στους εργαζόμενους.
Μέχρι πότε ο σχεδιασμός των έργων θα είναι μακριά από τις λαϊκές ανάγκες για σχολεία,
νοσοκομεία, γηροκομεία, παιδικούς σταθμούς κλπ, θα είναι αποσπασματικά και θα
χρειάζονται εκατό χρόνια για να ολοκληρωθούν; Μέχρι πότε όταν μιλάνε για έργα θα
περιορίζονται στους μεγάλους οδικούς άξονες κλπ προκειμένου να εξυπηρετούν το
διαμετακομιστικό εμπόριο και τα logistics; Μέχρι πότε η λύση στην κατασκευή θα είναι οι
ΣΔΙΤ και οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι; Οι υπηρεσίες έχουν και γνώση και εμπειρία.
Εάν τους δοθεί η αναγκαία στελέχωση σε επιστημονικό και λοιπό τεχνικό προσωπικό, τα
μέσα και οι πόροι μπορούν να φτιάξουν τα πάντα… Η συζήτηση για αυτά πρέπει να έρθει
στο επίκεντρο πρώτα απ’ όλα των συναδέλφων τεχνικών. Αλλιώς θα παρακολουθούμε τις
τροποποιήσεις του νομοθετικού πλαισίου για τις δημόσιες συμβάσεις σαν ένα ζήτημα
γραφειοκρατικό, μακριά από την ουσία του ποιος και για ποιον σχεδιάζει, ποιος πληρώνει,
ποιος και για ποιον κατασκευάζει.
Προκήρυξη θέσεων ευθύνης Περιφερειών
Το ΥΠΕΣ ζήτησε από τις Περιφερειακές Αρχές να καταθέσουν τα αιτήματα για την
προκήρυξη των θέσεων των Γενικών Δ/ντών, μέχρι τις 15/11/2020. Έχουμε ζητήσει
έγγραφη ενημέρωση από το ΥΠΕΣ, όμως σύμφωνα με την εικόνα που έχουμε δεν
απάντησαν δηλαδή δεν ζήτησαν την προκήρυξη των θέσεων Γενικών Δ/ντών οι
Περιφέρειες Αττικής (τις υπόλοιπες 2), Δυτικής Μακεδονίας, Νότιου Αιγαίου και Ηπείρου.
Γίνονται καθαρές σε όλους οι σκοπιμότητες της τεράστιας καθυστέρησης προκήρυξης των
θέσεων ευθύνης. Η ημετεροκρατία καλά κρατεί. Με τις «αναθέσεις» ημετέρων σε θέσεις
ευθύνης εξασφαλίζεται το σχετικό προβάδισμα, που σε συνδυασμό με την συνέντευξη θα
παρουσιάσει ως αντικειμενική την διαδικασία επιλογής, όταν αυτή γίνει…
Επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας
Η πολιτική επιλογής της συνεχούς μετάθεσης της γνωμοδότησης για το επίδομα
επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας δείχνει ότι θα φέρει περικοπές και μη ένταξης των
ειδικοτήτων που έχουμε ζητήσει με τα σχετικά υπομνήματά μας. Είναι απαραίτητο, μην το
ξεχνάμε να συνεχίζουμε να το εντάσσουμε στις διεκδικήσεις μας και να προβάλλουμε με
κάθε ευκαιρία τις συνθήκες δουλειάς, που επιβάλλουν την χορήγησή του.
Η τελευταία παράταση δόθηκε με τον ν. 4745 2020, άρθρο 64 και αφορά την υποβολή της
«τελικής γνωμοδότησης στους συναρμόδιους Υπουργούς έως τις 30.4.2021».
Πρέπει να σημειώσουμε επίσης την δυνατότητα απαίτησης χρηματικής αποτίμησης όσων
ΜΑΠ (και γάλα) δεν δόθηκαν τα έτη 2019 και 2020, που πρέπει εργαζόμενοι και Σύλλογοι
να «κυνηγήσουν». Τίποτα δεν θα δοθεί αυτόματα…
Κινητικότητα – υποστελέχωση υπηρεσιών – προσλήψεις
Το μεγαλύτερο πρόβλημα συνδέεται με την υποστελέχωση και την ουσιαστική
απαγόρευση των προσλήψεων. Και η νέα ΠΥΣ που βγήκε στις 31-12-2020 (Πράξη 52 της
22.12.2020 Παράταση ισχύος της υπ’ αρ. 33/2006 Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου
«Αναστολή διορισμών και προσλήψεων στο Δημόσιο Τομέα») αποδεικνύει όχι μόνο τις
κυβερνητικές προθέσεις για μη προσλήψεις στο δημόσιο, αλλά και την υποκρισία της να
μεταφέρει την συζήτηση στις διαδικασίες διορισμού με το πρόσφατο νομοσχέδιο του ΥΠΕΣ
(Εκσυγχρονισμός του συστήματος προσλήψεων στον δημόσιο τομέα και ενίσχυση του
Α.Σ.Ε.Π.).
Όπως είπαμε και στην τοποθέτησή μας στη Βουλή στην ακρόαση των φορέων:
Καλούμαστε να τοποθετηθούμε για το πως θα γίνονται οι προσλήψεις στο δημόσιο την
ώρα που παραμένουν οι καταργήσεις οργανικών θέσεων με τον Καλλικράτη, οι
καταργήσεις του ν. 4024/2011.…. κλπ, την ώρα που η ουσιαστική απαγόρευση των
προσλήψεων συνεχίζεται και οι μόνοι που έχουν προσληφθεί στις Περιφέρειες είναι οι
μετρημένοι στα δάχτυλα επιτυχόντες των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ του 2007, του 2008, του
2009, μαζί με τους χιλιάδες συμβασιούχους και τους εργαζόμενους στα προγράμματα
κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ.
Ενώ οι κενές θέσεις των υπηρεσιών μας, ξεπερνούν κατά μέσο όρο το 40%, με
Οργανισμούς που υπηρετούν την υποβάθμιση και απαξίωση των αρμοδιοτήτων, οι
Περιφερειακές Αρχές αποδεχόμενοι την κυβερνητική πολιτική ζητούν την κάλυψη μόνο του
20% περίπου των κενών και η κυβέρνηση έρχεται να υποσχεθεί ότι θα προχωρήσει στην
προκήρυξη μόνο του 25% των θέσεων αυτών!!! Κι αυτές βέβαια, που δεν καλύπτουν ούτε
τις χρονιάτικες συνταξιοδοτήσεις, θα δούμε πότε θα υλοποιηθούν, θα δούμε πότε θα
‘ρθουν εργαζόμενοι με νέες προσλήψεις στις Περιφέρειες και σε όλο το δημόσιο,
δεδομένου ότι και για το 2021 οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού μειώνονται
παραπέρα.
Σε μια περίοδο (κρίση – πανδημία), όπου έχει φανεί με τον πιο τραγικό τρόπο η
υποστελέχωση των δημόσιων, κοινωνικών υπηρεσιών που έχει φανεί η ανάγκη πλήρους
στελέχωσης τους η κυβέρνηση επιλέγει να κάνει επικοινωνιακό παιχνίδι σχετικά με το
σύστημα προσλήψεων χωρίς να κάνει προσλήψεις.
Είμαστε αντίθετοι σε όλα αυτά και βέβαια είμαστε αντίθετοι και στο αίτημα, που
προβάλουν και καταθέτουν ΕΝΠΕ και Περιφερειάρχες ως αντιστάθμισμα της
υποστελέχωσης των υπηρεσιών. Αντί για προσλήψεις και κάλυψη των κενών ζητούν να
μπει φραγμός στο δικαίωμα συμμετοχής των εργαζομένων στην κινητικότητα. Είμαστε
αντίθετοι στο να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη τους για να προχωρήσει το αίτημα για
μετάταξη ενός εργαζόμενου από την Περιφέρεια σε άλλο δημόσιο φορέα, μέσω της
κινητικότητας…
Ο φραγμός αυτός που κατέθεσε με σχετική τροπολογία η ΕΝΠΕ (ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Δ.Σ. 22-12-
2020: Πρόταση νομοθετικής ρύθμισης αναφορικά με την μετάταξη υπαλλήλου από Ο.Τ.Α.
β’ βαθμού), προστίθεται στους υπόλοιπους περιορισμούς (ποσοστό κάλυψης 65% επί του
συνόλου των οργανικών θέσεων του εν λόγω κλάδου). Στην αιτιολογική έκθεση
αναφέρονται τα εξής: «Δεδομένης της υφιστάμενης σήμερα διαρκούς απομείωσης του
προσωπικού του Περιφερειών, λόγω συνταξιοδότησης των υπηρετούντων υπαλλήλων,
μετακίνησής τους σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου και περιορισμού νέων προσλήψεων,
σε συνδυασμό με την ανάληψη από τις Περιφέρειες νέων αρμοδιοτήτων αλλά και για την
ενιαία αντιμετώπιση των δύο βαθμών αυτοδιοίκησης αντικαθίσταται η παρ. 4 άρθρου 4
του Ν. 4440/2016, με την προσθήκη και των ΟΤΑ β’ βαθμού στους φορείς στους οποίους
απαιτείται επιπλέον η γνώμη του αρμόδιου για το διορισμό οργάνου, για τη μετάταξη
υπαλλήλων τους».
Όπως προκύπτει από συναδέλφους με δεδομένη την προτεινόμενη τροπολογία οι
Περιφερειάρχες «ξεσάλωσαν» και έβαλαν πλείστα εμπόδια και σε αυτόν τον κύκλο της
κινητικότητας που είναι σε εξέλιξη (υπολογισμό του 65% ανά Π.Ε., μη απάντηση εάν οι
αιτούντες πληρούν τα προβλεπόμενα κριτήρια κλπ).
Μετά το ΓΣ να βγάλουμε κείμενο διαμαρτυρίας, διατυπώνοντας την απαίτησή μας να μην
περάσει το «απαγορευτικό» για την κινητικότητα των εργαζομένων στις Περιφέρειες.
Είναι προκλητικό να θέλουν οι Περιφέρειες να είναι φορείς υποδοχής εργαζόμενων, που θα
τους έχουν στη συνέχεια «μπλοκαρισμένους».
Όπως επίσης είναι προκλητικό κυβέρνηση και Περιφερειάρχες να πετσοκόβουν τα αιτήματα
των υπηρεσιών για προσλήψεις και μετατάξεις και αυτά να προχωρούν με ρυθμό χελώνας.
Είναι χαρακτηριστικά τα παρακάτω στοιχεία :
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ
2020 2020 2021 2021
ΑΤΤΙΚΗΣ 300 50+11 301 80
δικηγόρους
ΔΥΤΙΚΗ
ΕΛΛΑΔΑ 12 19
ΚΕΝΤΡΙΚΗ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 536 48 528 28
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 216 27 170
ΘΕΣΣΑΛΙΑ 21
ΚΡΗΤΗ 40 12 65
ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ 64 14 52
Τροποποιήσεις Οργανισμών
Συνέχισαν να βγαίνουν προβλήματα και σκοπιμότητες με όσες αλλαγές Οργανισμών
προωθήθηκαν αυτό το διάστημα. Πάνε κι έρχονται πίσω, από τις Αποκεντρωμένες για
διάφορα ζητήματα, αλλά κυρίως για τις θέσεις ευθύνης. Ταυτόχρονα συνεχίζουμε να
έχουμε σε αρκετές Περιφέρειες Οργανισμούς με τον ίδιο κουτσουρεμένο του 2010 αριθμό
οργανικών θέσεων και χωρίς κατανομή οργανικών θέσεων ανά Π.Ε.
Είναι ανάγκη να απαιτήσουμε οι Οργανισμοί των Περιφερειών να έχουν «ενιαία» βάση ως
προς τις αρμοδιότητες και τις Οργανικές τους μονάδες, με ενιαία περιγράμματα θέσεων
ευθύνης όπου θα γίνεται σαφής μνεία στους κλάδους και στις εκπαιδευτικές βαθμίδες για
κάθε θέση ευθύνης ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ, με πρόβλεψη ελάχιστης στελέχωσης σε κλάδους και
ειδικότητες για την λειτουργία τους, βασισμένη σε κριτήρια πληθυσμιακά, γεωγραφικά,
παραγωγικά κλπ, συνοδευόμενοι από καθηκοντολόγια και ενιαίες διαδικασίες για τις
παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες.
Για το αίτημα των Περιφερειαρχών για θεσμοθέτηση Γενικής Δ/νσης Επιθεώρησης πρέπει
να ενημερώσουμε – όπου δεν το έχουμε κάνει – όλους τους συναδέλφους, ξεσκεπάζοντας
τις στοχεύσεις τους. Να αξιοποιήσουμε την σχετική ανακοίνωση της Ομοσπονδίας. Να
είμαστε σε ετοιμότητα για κάθε παρέμβαση.
«Νέος» Συνδικαλιστικός Νόμος
Χρειάζεται να αποκαλύψουμε τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης με τον νέο
αντισυνδικαλιστικό νόμο που έχει εξαγγείλει και όλες τις νομοθετικές παρεμβάσεις που εν
τω μεταξύ έχει κάνει, όπως την απαγόρευση των δημόσιων συναθροίσεων ή την
πρόσφατη για ηλεκτρονικές γενικές συνελεύσεις (ν.4764/2020, άρθρο 118). Όλες έχουν
στόχο στην ενίσχυση της παρεμπόδισης στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων
ενάντια στην κατάργηση δικαιωμάτων, στη διεκδίκηση αιτημάτων, με το τσάκισμα των
συνδικαλιστικών ελευθεριών, εκφράζουν μια ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα και τις
αιματηρές κατακτήσεις της εργατικής τάξης, το σάρωμα σε ό,τι έχει απομείνει.
Άλλωστε οι επιδιώξεις του ΣΕΒ και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων είναι ξεκάθαρες:
Να προχωρήσει ανεμπόδιστα το τσάκισμα των μισθών, των συντάξεων, του χρόνου
εργασίας και της σταθερής δουλειάς. Να αποτραπούν ακόμα και οι ελάχιστες διεκδικήσεις,
να περάσουν όλες οι αναγκαίες για την κερδοφορία του κεφαλαίου μεταρρυθμίσεις, με το
εργατικό κίνημα δεμένο χειροπόδαρα.
Κράτος και εργοδοσία προσπαθούν συντεταγμένα να χτυπήσουν την διεκδίκηση του
εργαζόμενου απέναντι στον εργοδότη του, την προάσπιση των εργαζομένων από τα
Σωματεία τους απέναντι στην εργοδοτική επίθεση και αυθαιρεσία. Για την προπαγάνδα
τους αξιοποιούν εκφυλιστικά φαινόμενα του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού,
που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα καλλιεργεί και εκτρέφει και σε συνδυασμό με το
πρόσχημα του “εκσυγχρονισμού”.
Η ένταση της καταστολής απέναντι στους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, η προσπάθεια
χειραγώγησης και ελέγχου των Σωματείων, η συζήτηση που αφορά τις συνδικαλιστικές
ελευθερίες και την οργάνωση των εργαζομένων, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως
αποκομμένο κομμάτι της αντεργατικής επίθεσης. Η απεργία στις 26/11 έδειξε πώς αυτά
συνδέονται. Και γι αυτό η παράταξη της ΔΑΚΕ κεντρικά, αλλά και στην Ομοσπονδία μας
έβγαλε «χολή», πολεμώντας την απεργιακή κινητοποίηση με κάθε τρόπο.
Δε πρέπει να μας αιφνιδιάσουν! Οργανωμένα, ταξικά, αγωνιστικά πρέπει να
αντιμετωπίσουμε τη συνολική απάντηση απέναντι στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που
τσακίζει εργατικά δικαιώματα και παράλληλα γίνεται προσπάθεια να καταστείλει κάθε
δίκαιη φωνή που αγωνίζεται για τις σύγχρονες ανάγκες, για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.
Αποφάσεις για δράσεις-κινητοποιήσεις
Στις ιδιαίτερες συνθήκες που ζούμε έχει ιδιαίτερη σημασία να αξιοποιούμε κάθε μορφή για
να συζητάμε με τους συναδέλφους, να τους ενημερώνουμε, να παρεμβαίνουμε με κάθε
τρόπο για να επιλύουμε ζητήματα που προκύπτουν. Έχει σημασία να διασφαλίζεται η
λειτουργία όλων των Σωματείων. Κανείς εργαζόμενος να μην είναι μόνος του.
Διατυπώνουμε & επαναβεβαιώνουμε το διεκδικητικό μας πλαίσιο:
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με κάλυψη όλων των οργανικών θέσεων
με αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια (χωρίς συνέντευξη και διάτρητες
«πρόσθετες διαγωνιστικές διαδικασίες», και κάλυψη της μισθοδοσίας από
τον κρατικό προϋπολογισμό, ενάντια στην υποστελέχωση, που αποτελεί
όχημα για να δικαιολογηθεί και η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων.
Να μην νομοθετηθεί το δικαίωμα των Περιφερειών να μπλοκάρουν τα
αιτήματα κινητικότητας των συναδέλφων.
Κατάργηση της διαφορετικής αντιμετώπισης των συναδέλφων ΙΔΑΧ στο
ζήτημα της κινητικότητας.
«Μονιμοποίηση» των συμβασιούχων και σταμάτημα των ελαστικών σχέσεων
εργασίας.
Κάλυψη των μισθολογικών απωλειών με αυξήσεις και χορήγηση 13ου και 14ου
μισθού. Πλήρης μισθολογική και βαθμολογική αναγνώριση όλης της
προϋπηρεσίας εκτός δημόσιου τομέα, που να καλύπτει όλους τους
εργαζόμενους, με όλες τις σχέσεις εργασίας.
Χορήγηση «ελεγκτικού επιδόματος» στους ελεγκτικούς μηχανισμούς και στις
υποστηρικτικές (Οικονομικές, Διοίκηση, Πληροφορική κλπ) υπηρεσίες των
Περιφερειών, σε όλες δηλαδή τις υπηρεσίες και τους εργαζόμενους.
Επέκταση του επιδόματος της επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας και στις
ειδικότητες που έχουμε συμπεριλάβει στο υπόμνημά μας πχ κτηνίατροι,
Επόπτες Δημόσιας Υγείας, οδηγοί, τεχνικός έλεγχος κλπ.
Εφαρμογή πλήρους νομικής κάλυψης σε όλες τις Περιφέρειες και σε όλους
τους υπαλλήλους, που διώκονται κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους.
Κατάργηση του όρου που έχει νομοθετηθεί να παίρνεις τα προβλεπόμενα
χρήματα μετά την «λήξη» της υπόθεσης (τελεσίδικη, αμετάκλητη απόφαση
κλπ).
Αντιμετώπιση των ιδιαίτερων προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι
συνάδελφοι στις Τεχνικές και Οικονομικές υπηρεσίες υπηρεσίες, τόσο κατά
την εκτέλεση των αρμοδιοτήτων τους, όσο και με ποινικές & αστικές ευθύνες
που φορτώνονται.
Χορήγηση μηνιαίου ποσού για την κάλυψη της εντός έδρας κίνησης των
υπαλλήλων των ελεγκτικών μηχανισμών των Περιφερειών και αύξηση των
ημερών εκτός έδρας. Να θεωρείται εκτός έδρας η κίνηση από Π.Ε. σε Π.Ε.,
ανεξάρτητα της χιλιομετρικής απόστασης. Απλοποίηση των δικαιολογητικών
και των διαδικασιών για την κάλυψη και πληρωμή όλων των οδοιπορικών εισιτήριων-και των αποζημιώσεων για τις υπόλοιπες μετακινήσεις των υπαλλήλων, ιδιαίτερα στις νησιωτικές περιοχές.
Εφαρμογή των ΣΣΕ και επέκτασή τους και σε άλλες ειδικότητες.
Οι Οργανισμοί των 13 Περιφερειών να έχουν «ενιαία» βάση ως προς τις
αρμοδιότητες και τις Οργανικές τους μονάδες, με ενιαία
περιγράμματα θέσεων ευθύνης όπου θα γίνεται σαφής μνεία στους κλάδους
και στις εκπαιδευτικές βαθμίδες για κάθε θέση ευθύνης ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ, με
πρόβλεψη ελάχιστης στελέχωσης σε κλάδους και ειδικότητες για την
λειτουργία τους, βασισμένη σε κριτήρια πληθυσμιακά, γεωγραφικά,
παραγωγικά κλπ, συνοδευόμενοι από καθηκοντολόγια και ενιαίες
διαδικασίες για τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες.
Άμεση προκήρυξη όλων των θέσεων ευθύνης, χωρίς μοριοδότηση των
«αναθέσεων» και της συνέντευξης.
Να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις και οι εκχωρήσεις με οποιοδήποτε
τρόπο (Αναπτυξιακοί Οργανισμοί κλπ) αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών των
Περιφερειών . Καμιά εκχώρηση δημόσιας περιουσίας, περιουσίας των
Περιφερειών. Καμιά μεταφορά αρμοδιότητας χωρίς πόρους και προσωπικό.
Οι υπηρεσίες να ασκούν πλήρως τις αρμοδιότητες κοινωνικού τους
χαρακτήρα.
Εφαρμογή όλων των όρων υγιεινής και ασφάλειας σε όλους τους χώρους
δουλειάς, τα σχολεία κλπ. Χορήγηση ΜΑΠ – γάλα- εμβόλια- προληπτικές
εξετάσεις, δημιουργία και στελέχωση ΕΣΥΠΠ σε κάθε Π.Ε., προσλήψεις
τεχνικού και γιατρού εργασίας, δημιουργία Επιτροπών υγιεινής και
ασφάλειας, κτήρια και χώροι εργασίας κατάλληλοι. Χορήγηση των ΜΑΠ –
γάλα των ετών 2019 & 2020 με αποτίμηση σε χρήμα.
Αναγνώριση της νόσου covid-19 ως επαγγελματικής νόσου ή εργατικού
ατυχήματος και θεσμοθέτηση κάλυψης των δημοσίων υπαλλήλων με
«πρόσθετη» άδεια ασθένειας, αποζημίωσης και λοιπών υγειονομικών
παροχών για κάθε εργατικό ατύχημα και επαγγελματική ασθένεια.
Ένταξη των υπηρεσιών μας στον κεντρικό σχεδιασμό αντιμετώπισης της
πανδημίας και αξιοποίηση των Δ/νσεων υγείας στο εμβολιαστικό πρόγραμμα,
συνδράμοντας στην όσο γίνεται ταχύτερη εμβολιαστική κάλυψη του
πληθυσμού.
Άμεση ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας (νοσοκομεία,
πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας κλπ) και κοινωνικής φροντίδας με σύγχρονο
εξοπλισμό, πλήρη στελέχωση μόνιμου προσωπικού και μέσα.
Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Κάλυψη των απωλειών σε εφάπαξ
και συντάξεις. Ετοιμότητα και μαζική καταδίκη στις νέες αντιασφαλιστικές
ρυθμίσεις, που θα προωθήσει η κυβέρνηση, με προώθηση της
ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης, με δηλωμένες ήδη τις προθέσεις
της για ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.
Είμαστε σε ετοιμότητα ενάντια στις προσαρμογές που θα φέρουν αντιλαϊκές
ρυθμίσεις για τις αρμοδιότητες και τα οικονομικά των ΟΤΑ.
Αντιπαλεύουμε την καταστολή, τον «αντισυνδικαλιστικό» νόμο και τις
ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να
μείνουν στα χαρτιά. Θα συνεχίσουμε να «προχωράμε» με βάση τα
καταστατικά μας και μόνον αυτά.
Αποκτούν ιδιαίτερη σημασία οι ανακοινώσεις, τα ψηφίσματα κ.α. και η με κάθε μέσο
δημοσιοποίησή τους. Άμεσα να βγουν για τον περιορισμό στην κινητικότητα, για την
νομική κάλυψη, για τις προσλήψεις (συγκεντρώνοντας τα στοιχεία όλων των
Περιφερειών), για τη μη προκήρυξη θέσεων ευθύνης (αφού μας δοθούν επίσημα στοιχεία
από το ΥΠΕΣ) και τις δυνατότητες άσκησης πρόσθετων παρεμβάσεων από τους
πρωτοβάθμιους Συλλόγους για το ζήτημα αυτό, για να μην μονιμοποιηθεί η τηλεργασία κλπ.
Όσο συνεχίζονται τα περιοριστικά μέτρα οι «συμβολικές» παρεμβάσεις, παραστάσεις
διαμαρτυρίας κλπ με την τήρηση των απαραίτητων δεν πρέπει να σταματήσουν, πρέπει να
ενταθούν, και να ενισχύουν την δημιουργία απεργιακού κλίματος.
Να συνεισφέρουμε στην συνειδητοποίηση ότι μόνο με μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις
μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα παρεμποδίσουμε αντεργατικά μέτρα, μπορούμε να
πετύχουμε αιτήματα και διεκδικήσεις μας.
Ταυτόχρονα η αξιοποίηση κάθε μορφής παραμένει στο «τραπέζι» των αποφάσεών μας.
Στην κατεύθυνση αυτή το Γενικό Συμβούλιο αποφασίζει, εξουσιοδοτώντας το ΔΣ για κάθε
παραπέρα εξειδίκευση και χρονικό προσδιορισμό, για:
-απεργιακές κινητοποιήσεις (στάσεις εργασίας, απεργία) για τις αναδιαρθρώσεις
αρμοδιοτήτων, για αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, για νέο συνδικαλιστικό νόμο, τις
οικονομικές μας διεκδικήσεις, την αναγκαιότητα προσλήψεων μόνιμου προσωπικού και
αξιοποίησης των υπηρεσιών μας προς όφελος του λαού, ενάντια στην προώθηση
ρυθμίσεων διαχωρισμού των εργαζομένων (Γενική Δ/νση Επιθεώρησης κλπ), για μέτρα
προστασίας της υγείας και θωράκισης του δημόσιου συστήματος υγείας, για να φτάσει ο
εμβολιασμός γρήγορα σε όλους.
– αποχή από εξωτερική υπηρεσία ΕΔΥ και λοιπών ελεγκτικών μηχανισμών στην μετά covid19 εποχή ή μετά την εκδίκαση της έφεσής μας, για διεκδίκηση των οικονομικών αιτημάτων.
Δίνουμε το χέρι σε κάθε εργαζόμενο, για να τραβηχτεί στον αγώνα, σπάμε το φόβο και το
κλίμα του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας που καλλιεργούν κυβέρνηση, επιχειρηματικοί
όμιλοι και εργατοπατέρες.
Θεματική ενότητα 2η Υπηρεσιακά Συμβούλια:
α) Διεξαγωγή εκλογών
β) Προσπάθεια επιβολής ηλεκτρονικής ψηφοφορίας
Με μια σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων και διατάξεων, η κυβέρνηση προσπαθεί να
βάλει εμπόδια στη ζωή, τη λειτουργία και τη δράση των συνδικάτων. Μια από αυτές είναι
και η λεγόμενη ηλεκτρονική ψηφοφορία. Με ένα πρωτοφανή αυταρχισμό και παρά το
γεγονός ότι στους εκπαιδευτικούς έφαγε τα μούτρα της (ποσοστά αποχής…) προσπαθεί να
επιβάλλει με την διεξαγωγή των ηλεκτρονικών εκλογών, να επιβάλλει μια γενικευμένη
αντιδραστική παρέμβαση στη δομή, τη λειτουργία και τη φυσιογνωμία συνολικά του
συνδικαλιστικού κινήματος. Νομίζουν ότι, βρήκαν ευκαιρία για να «δοκιμάσουν» το θεσμό
των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών και από την «επιτυχία» του να τον καθιερώσουν έπειτα σε
όλες τις διαδικασίες των Σωματείων (εκλογή Διοικητικών Συμβουλίων, αποφάσεις Γενικών
Συνελεύσεων, κήρυξη απεργιών κλπ). Κάνουν πρόβα του αντισυνδικαλιστικού νόμου που
έχουν στα σκαριά.
Η κυβέρνηση επιχειρηματολογεί για την «ηλεκτρονική ψηφοφορία»:
Το πρώτο επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί η
συμμετοχή. Σκόπιμα, όμως, αποκρύπτει ότι στις εκλογές των Υπηρεσιακών Συμβουλίων,
όλα τα προηγούμενα χρόνια, συμμετέχει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και
όπως όλοι ξέρουμε η δια ζώσης ψηφοφορία δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα.
Το δεύτερο επιχείρημα που προβάλλει, είναι ότι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες έχουν
εφαρμοστεί χωρίς προβλήματα στις πρυτανικές εκλογές σε 6 Πανεπιστήμια. Καταρχάς,
πρέπει να αναφέρουμε ότι η Πανεπιστημιακή κοινότητα έχει εκφράσει ενστάσεις και
προβληματισμούς γι’ αυτή τη διαδικασία. Αλλά ανεξάρτητα από αυτό, είναι πέρα για πέρα
άστοχο να συνδέονται δύο διαφορετικές εκλογικές διαδικασίες. Στην περίπτωση των
πρυτανικών εκλογών, πρόκειται για μία διαδικασία επιλογής της διοίκησης των
πανεπιστημίων, στην οποία συμμετέχουν μερικοί, ενώ στην περίπτωση των Υπηρεσιακών
Συμβουλίων οι εργαζόμενοι εκλέγουμε τους δικούς μας εκπροσώπους. Είναι συνδικαλιστικές εκλογές, στις οποίες συμμετέχουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι,
διεξάγεται ζωντανή συζήτηση και επαφή μεταξύ των εργαζομένων, υπάρχει αντιπαράθεση,
κριτική και έλεγχος των αιρετών. Εξάλλου οι αιρετοί οφείλουν να δεσμεύονται από τις
συλλογικές αποφάσεις και να απολογούνται στους εργαζόμενους.
Σε τελική ανάλυση, είναι δικές μας εκλογές, για τους εκπροσώπους μας και τον
πρώτο λόγο για τη διαδικασία πρέπει να τον έχουμε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Ούτε φυσικά μπορεί να σταθεί το επιχείρημα ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία
προκρίνεται ως η πιο δημοκρατική λύση, λόγω της πανδημίας. Οι εκλογές είναι η κατάληξη
μίας διαδικασίας, που διεξάγεται με διάρκεια, ζωντανή επαφή και συζήτηση, ενεργή και
δυναμική παρουσία και συμμετοχή. Οι ειδικές συνθήκες της πανδημίας, αντικειμενικά,
έχουν δυσχεράνει όλα αυτά. Η ηλεκτρονική ψηφοφορία δε διασφαλίζει τις δημοκρατικές
διαδικασίες. Άλλες στοχεύσεις έχει η κυβέρνηση…
Εξάλλου αναγνωρίζοντας αυτές τις δυσκολίες αλλά και την ανάγκη να πραγματοποιηθούν
οι εκλογές με ασφάλεια για όλους τους συμμετέχοντες προτάθηκε και η παράταση της
θητείας των αιρετών.
Είναι επικίνδυνη στρέβλωση να θεωρείται δημοκρατική διαδικασία η διεξαγωγή εκλογών,
χωρίς ενημέρωση, χωρίς ζωντανή συζήτηση, χωρίς αντιπαράθεση, χωρίς ανταλλαγή
απόψεων. Καμία δημοκρατική διαδικασία δε διασφαλίζεται από τον καθένα ξεχωριστά, με
το πάτημα ενός κουμπιού (like/dislike), μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή ή από
τον καναπέ του σπιτιού του.
Μόνο εκ του πονηρού και με σκοπό την αποδυνάμωση της ενεργής και αποτελεσματικής
συλλογικής δράσης, μπορεί να εξηγηθεί αυτή η αντιδραστική απόφαση της κυβέρνησης.
Είναι ασφαλείς και αδιάβλητες οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες;
Τόσο στη χώρα μας, όσο και σε άλλες χώρες του εξωτερικού υπάρχει σοβαρή
αντιπαράθεση για την αξιοπιστία τέτοιων συστημάτων και μάλιστα από διάφορες πολιτικές
πλευρές. Η διασφάλιση του αδιάβλητου της διαδικασίας και του απόρρητου των
ψηφοδελτίων, δεν είναι δεδομένα.
Μάλιστα, δημοσιευμένες μελέτες από επιστήμονες, πανεπιστήμια και φορείς διαπιστώνουν
ότι τα συστήματα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας παρουσιάζουν προβλήματα τόσο σε τεχνικά
θέματα, όσο και από την πλευρά της διαφάνειας, της μυστικότητας και της προστασίας της
ανωνυμίας των ψηφοφόρων και της ψήφου τους.
Κάνεις δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι τα συστήματα αυτά είναι ακριβή, δεν μπορεί να
αποκλειστεί το ενδεχόμενο της νοθείας και της παραποίησης των εκλογικών
αποτελεσμάτων της «ηλεκτρονικής κάλπης». Ούτε φυσικά είναι διασφαλισμένη η
ταυτοποίηση των ψηφοφόρων και η εξασφάλιση της μοναδικότητας της ψήφου.
Πιο συγκεκριμένα οι κίνδυνοι από την εφαρμογή των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών είναι:
– Η μυστικότητα της ψήφου δεν είναι εγγυημένη
Στις δια ζώσης εκλογές, η μυστικότητα είναι εξασφαλισμένη και αδιαμφισβήτητη (ελέγχεται
από την εφορευτική επιτροπή, τους εκπροσώπους των συνδυασμών, τα παραβάν κλπ.).
Στην ηλεκτρονική ψηφοφορία υπάρχουν 2 σοβαρά ζητήματα που δεν μπορούν να
αντιμετωπιστούν.
Καταρχάς, από τεχνολογική σκοπιά, τα διαθέσιμα συστήματα δεν μπορούν να
προστατεύσουν το απόρρητο των επικοινωνιών. Ο οποιοσδήποτε υπολογιστής (του
χρήστη ή και ενδιάμεσος) μπορεί να μολυνθεί από κακόβουλο λογισμικό και ανά πάσα
στιγμή να γνωρίζει ένας τρίτος ακόμα και τι πληκτρολογεί ένας χρήστης.
Επίσης, δε διασφαλίζεται αν αυτός που ψηφίζει πίσω από έναν υπολογιστή ενεργεί
αυτοβούλως, αυτοπροσώπως, χωρίς πιέσεις και άλλες παρεμβάσεις. Δηλαδή ότι, κατά την
διάρκεια της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ο ψηφοφόρος είναι μόνος του και δε δέχεται
πιέσεις από κανέναν εξωτερικό παράγοντα (σαν να μπαίνεις στο παραβάν για να ψηφίσεις
και να έχεις μαζί για παρέα τον διευθυντή, τον προϊστάμενο, τον εργοδότη κ.λ.π.).
– Τα εκλογικά αποτελέσματα μπορούν να παραποιηθούν
Καμία εγγύηση δεν μπορεί να δοθεί για την αποφυγή της αλλοίωσης των εκλογικών
αποτελεσμάτων, για το ότι οι ψήφοι των εργαζομένων δεν έχουν παραποιηθεί και μάλιστα
μαζικά.
Είναι γνωστό ότι υπάρχουν κακόβουλα προγράμματα ή ιοί που μπορούν όχι μόνο να
παρακολουθούν αλλά και να παραποιούν τις επιλογές των χρηστών κατά τη διάρκεια της
ψηφοφορίας και μάλιστα σε μαζική κλίμακα.
– Οι εφορευτικές επιτροπές είναι απλά διακοσμητικές
Οι εφορευτικές επιτροπές έχουν απλά διακοσμητικό ρόλο. Δεν μπορούν ούτε να ελέγξουν
τη διαδικασία ούτε να παρέμβουν ουσιαστικά σε αυτήν. Δε γνωρίζουν τις πληροφορίες που
διακινούνται ή τις πιθανές παρεμβάσεις που μπορεί να έχουν γίνει κατά την εκλογική
διαδικασία.
Δεν μπορεί να γίνει καμία εκ των υστέρων νομική παρέμβαση (ένσταση) για τη διαδικασία
για τυχόν παρατυπίες, καθώς δεν μπορεί να ελεγχθεί η ηλεκτρονική ψηφοφορία παρά μόνο
από τους τεχνικούς διαχειριστές που θα έχει ορίσει ο κάθε φορέας-εργοδότης.
Δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί καμία επανακαταμέτρηση, μιας και δεν υπάρχουν
ψηφοδέλτια. Όλη η διαδικασία είναι αυτόματη και βασίζεται στην «τυφλή εμπιστοσύνη»
στο σύστημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
– Δίνεται μεγαλύτερη δυνατότητα εξαναγκασμού και εξαγοράς ψήφων
Οι ψηφοφόροι είναι πιο ευάλωτοι στον εξαναγκασμό ή ακόμα και στην εξαγορά της ψήφου
τους, αφού δεν υπάρχει κανένας έλεγχος της κατάστασης που βρίσκεται ο ψηφοφόρος την
ώρα που ψηφίζει μπροστά από τον υπολογιστή του. Επίσης, δεν μπορεί κανείς να
αποκλείσει το ενδεχόμενο να ψηφίσει κάποιος για λογαριασμό άλλου ή να δοθεί ο
ηλεκτρονικός σύνδεσμος ψηφοφορίας από κάποιον ψηφοφόρο σε κάποιον άλλον… Είναι
σα να δίνεις ή να σου παίρνουν την ταυτότητά σου στις βουλευτικές και να ψηφίζουν αντί
για σένα.
Σε ποιες χώρες εφαρμόζεται ηλεκτρονικές ψηφοφορίες
Είναι ενδεικτικό ότι χώρες πολύ πιο εξελιγμένες τεχνολογικά από τη δική μας δεν έχουν
εφαρμόσει την ηλεκτρονική ψηφοφορία, γιατί, πάρα τις πολυετείς έρευνες, δεν έχουν
ξεπεραστεί τα παραπάνω προβλήματα. Χώρες που σήμερα χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές
ψηφοφορίες είναι η Βραζιλία, η Ινδία, η Βενεζουέλα, η Ναμίμπια και τα Ηνωμένα Αραβικά
Εμιράτα.
Στην Ευρώπη η μοναδική χώρα που χρησιμοποιεί ηλεκτρονικές ψηφοφορίες είναι η
Εσθονία και μάλιστα μόλις το 30% του συνολικού πληθυσμού της.
Ακόμα και η Γαλλία που αρχικά χρησιμοποίησε την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τους
Γάλλους απόδημους άλλαξε γνώμη και την κατήργησε μετά τις προεδρικές εκλογές της
Αμερικής το 2016 όταν προέκυψαν στοιχεία ότι η Ρωσία είχε «χακάρει» την προεκλογική
εκστρατεία των Δημοκρατικών. Αντίστοιχα αρκετές χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία, η
Γερμανία, η Ιαπωνία έχουν διακόψει εκλογικές διαδικασίες με ηλεκτρονικό τρόπο.
Η συζήτηση για τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες δεν είναι καινούργια, είναι παλιά
και έχει πάντα τον ίδιο στόχο.
Η συζήτηση για την εφαρμογή ηλεκτρονικών ψηφοφοριών δεν είναι ούτε καινούργια ούτε
γίνεται μόνο στην Ελλάδα. Έχοντας για περιτύλιγμα την «περισσότερη δημοκρατία» και τη
χρήση των νέων τεχνολογιών, η αστική τάξη θέλει να βρει νέες μορφές χειραγώγησης των
εργαζομένων.
Στην πραγματικότητα φοβούνται την οργανωμένη δράση και την πάλη των εργαζομένων
και θέλουν Σωματεία και Ομοσπονδίες σφραγίδες, αφυδατωμένες από τις μαζικές
διαδικασίες και τη ζωντανή συζήτηση και διαπάλη.
Θέλουν τους εργαζόμενους απομονωμένους, κλεισμένους στο καβούκι τους, μακριά από τη
ενεργή δράση του Σωματείου. Στήνουν έναν τεράστιο μηχανισμό ελέγχου των
εργαζομένων, παρακολούθησης ακόμα και της ψήφου του, μέσα από την κατάργηση της
μυστικότητας και της ιδιωτικότητας της εκλογικής διαδικασίας. Κάποτε, έλεγαν ότι
«ψηφίζουν και τα δέντρα», τώρα θα λένε ότι «ψηφίζουν και τα πληκτρολόγια».
Σε συνθήκες κρίσης, οραματίζονται ανενεργούς και αδρανείς εργαζόμενους, ώστε χωρίς
εμπόδια και αντιστάσεις να εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική τους. Σε αυτή την
κατεύθυνση παίρνουν μέτρα, «αποφασίζουν και διατάσσουν».
Πρέπει να τους χαλάσουμε τα σχέδια, με όπλο μας τη συλλογικότητα να οργανώνουμε τη
δράση μας, ενάντια στα σχέδια τους.
Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση της ΝΔ και παίρνουμε μέτρα για να ακυρωθούν
οι εκλογές παρωδία στην πράξη.
Δεδομένου ότι παράταση της θητείας των ΥΣ είναι έως 28/2 και τα περιοριστικά μέτρα
μπορεί να συνεχιστούν, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και γι αυτό το Γενικό
Συμβούλιο της Ομοσπονδίας αποφασίζει για:
Απόσυρση όλων των συνδυασμών και όλων των υποψηφιοτήτων από τη
διαδικασία των εκλογών – παρωδία.
Μαζική αποχή των εργαζομένων και ακύρωση των εκλογών στην πράξη,
απόφαση που στη συνέχεια πρέπει αντίστοιχα να λάβουν και να στηρίξουν με
όλους τους τρόπους τα πρωτοβάθμια Σωματεία.
Δεν δεχόμαστε να γίνουν εκλογικές διαδικασίες όσο υπάρχουν περιοριστικά
μέτρα, που παρεμποδίζουν την ζωντανή επαφή και επικοινωνία των
εργαζομένων, όσο απουσιάζουν εργαζόμενοι από τους χώρους δουλειάς (είτε
με τηλεργασία, είτε με καραντίνα κλπ)
Να παραταθεί η θητεία των ΥΣ όσο χρειάζεται, μέχρις ότου είναι εφικτή η
διενέργεια ζωντανών εκλογικών διαδικασιών.
Εάν παρόλα τα παραπάνω και σε όποια Περιφέρεια προκηρυχτούν εκλογές
(είτε στο σύνολό τους, είτε για να ολοκληρωθούν), βγάζουμε ανακοινώσειςκαλέσματα αποχής των εργαζομένων από τις διαδικασίες και απόσυρσης των
ψηφοδελτίων και όλων των υποψηφιοτήτων. Παίρνουμε όλα τα απαραίτητα
μέτρα για να μην εφαρμοστεί η ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Θεματική ενότητα 3η Οικονομικά ΟΣΥΑΠΕ:
α) Απολογισμός εσόδων – εξόδων 2020
β) Προϋπολογισμός 2021
γ) Ενημέρωση για οφειλές Συλλόγων
Ο ταμίας της Ομοσπονδίας παρουσίασε τον Απολογισμό των εσόδων και των
εξόδων για το 2020, ο οποίος θα τεθεί σε ψηφοφορία για έγκριση από το Γ.Σ. μετά την
διατύπωση της Έκθεσης της Ελεγκτικής Επιτροπής (θα συνεδριάσει μετά το τέλος των
περιοριστικών μέτρων για τις μετακινήσεις) και ενημέρωσε για τις οφειλές των
πρωτοβάθμιων Συλλόγων, για τις οποίες θα τους αποσταλούν ενημερωτικές επιστολές.
Τέλος εγκρίθηκε ο Προϋπολογισμός της Ομοσπονδίας για το 2021, ο οποίος και θα
αναρτηθεί στο site.
Για το Γ.Σ.
Ο Αντιπρόεδρος Ο Γραμματέας
Χρήστος Μάρκου Παναγιώτης Βίτσας