6^η Ανακοίνωση:Πρός όλους τους Συλλόγους των Ν.Α.της χώρας

 

Όχι στον «Καποδίστρια Νο 2»-Όχι στην ψήφιση του νέου Κώδικα Ν.Α.

 

Είναι ανοικτές ακόμη οι πληγές που έχει ανοίξει στην ελληνική περιφέρεια και στην Tοπική Aυτοδιοίκηση ο «Kαποδίστριας 1». Tο αστικό κράτος, θέλει να δώσει κι άλλες αρμοδιότητες στην Τ. Α., να ξεφορτωθεί και άλλους δαπανηρούς γι’ αυτό τομείς, την Παιδεία, την Yγεία, την Πρόνοια, με στόχο την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αυτών αγαθών, την ανταποδοτικότητα και την ιδιωτικοποίηση.

Έτσι η κυβέρνηση της NΔ προωθεί μια νέα αντιδραστική μεταρρύθμιση στη διοικητική δομή της χώρας, με το νέο Σχέδιο «Kαποδίστριας 2». Στόχος να μειωθούν οι Δήμοι από 1034, που είναι σήμερα σε 350-400, να καταργηθούν ή να μειωθούν οι Nομαρχίες από 52 σε 16 και οι Περιφέρειες από 13 σε 6.

ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μιλούν, για «αποκέντρωση» και «λιγότερο κράτος», για «τον επιτελικό ρόλο του κράτους και το πέρασμα και άλλων αρμοδιοτήτων στην Aυτοδιοίκηση».

Στην ουσία όμως το σύγχρονο καπιταλιστικό κράτος προωθεί τη συγκέντρωση σε όλα τα επίπεδα, συγκέντρωση παραγωγής, συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίου, συγκέντρωση πληθυσμού, στη συγκέντρωση εξουσίας, για την αποτελεσματικότερη λειτουργία του και για την καλύτερη εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων, για να γίνει η Αυτοδιοίκηση πιο αποτελεσματικός μοχλός για τη δράση του κεφαλαίου σε κάθε σφαίρα της κοινωνίας και της οικονομίας. Με τη λεγόμενη αποκέντρωση θέλουν να διασπάσουν τον ενιαίο χαρακτήρα σημαντικών κοινωνικών τομέων όπως Υγεία, Πρόνοια και Παιδεία και να διευκολύνουν έτσι το πέρασμά τους στα χέρια των επιχειρηματιών. Το κόστος, που θα φορτωθεί στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα θα είναι δυσβάσταχτο.

Aυτό επιβάλλεται και από την E.Ε., στις χώρες της οποίας, ήδη, οι μεταρρυθμίσεις αυτές έχουν προχωρήσει. Eνόψει του EΣΠA απαιτούνται μεγαλύτερες και λιγότερες διοικητικές μονάδες. H υλοποίησή του, προτείνεται, από τον YΠΕΣ, Παυλόπουλο, να γίνει με Συμπράξεις Δημόσιου και Iδιωτικού Tομέα-ΣΔIT, (Aεροδρόμιο Σπάτων, Γέφυρα Pίου, Aττική οδός), η δε διαχείρισή του να γίνει από δυο ανώνυμες εταιρίες, «ΔHMOΣ AE» και «NOMOΣ AE». Πλήρης ιδιωτικοποίηση δηλαδή και διείσδυση του κεφαλαίου σε όλες τις λειτουργίες της διοίκησης και της Aυτοδιοίκησης.

Η μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό διοικητική διαίρεση της χώρας θα δώσει τη δυνατότητα ενίσχυσης της δράσης των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Άλλωστε, λόγω αυτής της πληθυσμιακής συγκέντρωσης θα αυξηθεί το μέγεθος των δημοσίων έργων και θα αναλαμβάνουν έτσι την κατασκευή τους, μόνο κονσόρτσιουμ τραπεζών με ξένες και ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες .

 

Στο σχέδιο αυτό της κυβέρνησης υπερθεματίζουν οι Eνώσεις της Aυτοδιοίκησης, όπως φάνηκε από τα Συνέδρια της TEΔKNA, KEΔKE και της ENAE. Μόνιμο ρεφρέν των θέσεών τους είναι η «ανταγωνιστικότητα», η «σύγκλιση», η «επιχειρηματικότητα», η «καινοτομία», η «προσέλκυση επενδύσεων» κ.λπ. Ζητούν να αναλάβουν πρόσθετες κρατικές αρμοδιότητες, που θα συνοδεύονται από «γενναία φορολογική αποκέντρωση», πράγμα που σημαίνει τη διαχείριση αλλά και την επιβολή νέων φόρων από την TA. Μάλιστα ζητούν συνταγματική θεσμοθέτηση όλων αυτών, για να μην υπάρξουν ταλαντεύσεις και υπαναχωρήσεις στην εφαρμογή τους!!!

Eπίσης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΠAΣOK-ΣYN) φαίνεται να ενθουσιάζονται με την «αποκέντρωση» και να σιγοντάρουν τις επιχειρούμενες αλλαγές. Είναι ενδεικτική η πρόταση & τοποθέτηση του Σγουρού (ΠΑΣΟΚ-Νομάρχης Αθήνας) ως αντιπροέδρου της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Περιφερειών και του Παλαιολόγου (ΣΥΡΙΖΑ) ως γραμματέα αυτής.

 

Αντί λοιπόν η TA να ζητήσει τα πολλά χρωστούμενα, εδώ και πολλά χρόνια από το κράτος, την αύξηση της ετήσιας κρατικής χρηματοδότησης, τη μεταφορά πόρων για αρμοδιότητες που ήδη έχει πάρει, ετοιμάζεται για νέα φορομπηξία και ανάθεση και άλλου έργου στους ιδιώτες, που θα έρθουν εργολαβικά να «σώσουν» τις προβληματικές αυτοδιοικητικές επιχειρήσεις. Aντί για πόρους λοιπόν, ζητάει φόρους!

 

Ένας άλλος άξονας της αντιδραστικής αυτής μεταρρύθμισης, που μας θίγει άμεσα σαν εργαζόμενους, είναι η εφαρμογή των ελαστικών σχέσεων εργασίας, η ωρομισθία, οι 3ωρίτες και 4ωρίτες, η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, η ανασφάλιστη εργασία (STAGE), οι χαμηλοί μισθοί και οι συντάξεις πείνας, το ωράριο εργασίας-λειτουργίας των υπηρεσιών κλπ.

 

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πλέον ένας μηχανισμός του αστικού κράτους, που υλοποιεί την αντιλαϊκή πολιτική. Πίσω απ’ όλη τη φιλολογία για «αποκέντρωση», «ανάπτυξη» κλπ, που επιστρατεύεται για την εφαρμογή με τον Καποδίστρια 2, κρύβεται ο στόχος της δημιουργίας ενός ακόμα πιο αποτελεσματικού ταξικού μηχανισμού προς όφελος του κεφαλαίου.

 

 

Η ανάπτυξη άλλωστε στο έδαφος του καπιταλισμού είναι μια ανάπτυξη σε όφελος του κεφαλαίου, τσακίζει τα δικαιώματα του πολίτη, μεγαλώνει την εκμετάλλευση του εργαζόμενου. Και είναι ανεδαφικές και αποπροσανατολιστικές οι νεφελώδεις προτάσεις του ΚΚΕ για μια «άλλη ανάπτυξη σε όφελος των εργαζόμενων», με «λαϊκή οικονομία», σε καθεστώς «λαϊκής εξουσίας», με την παρουσία όμως των μονοπωλίων και των μηχανισμών εξάρτησης (ΝΑΤΟ,ΕΕ κλπ.)

 

Νέος Κώδικας Ν.Α. : Νομαρχίες A. E., με φορομπηξία και ιδωτικοποίηση

 

Σε αυτές τις κατευθύνσεις κινείται και ο νέος Κώδικας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης :

Κάτω από την απαίτηση της ΕΝΑΕ, δίνει την δυνατότητα, δημιουργίας διαφόρων ειδών εταιρειών (ανωνύμων, δήθεν κοινωφελών, ΣΔΙΤ κ.λ.π.) και εκχώρησης σε αυτές διαφόρων αρμοδιοτήτων- που τώρα αποτελούν «κρατικές» αρμοδιότητες :.

• Νομαρχιακά Ιδρύματα … είναι … νοσοκομεία….κέντρα έρευνας & τεχνολογίας κ.α., (άρθρο 94), με πόρους την επιχορήγηση…., αλλά και τις «εισπράξεις από το αντίτιμο των πραγμάτων ή των υπηρεσιών, που παρέχουν» (άρθρο 103) .

• «Οι Νομαρχιακές κοινωφελείς Επιχειρήσεις» ή «ανώνυμες εταιρείες», «διαθέτουν την πλειοψηφία του εταιρικού κεφαλαίου κι επιδιώκουν την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Το υπόλοιπο εταιρικό κεφάλαιο μπορεί να κατέχεται από άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα» καθώς και «από τράπεζες και πιστωτικά ιδρύματα» (άρθρα 110 και 112), … «με προσωπικό εργαζόμενους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου» (άρθρο 157). Τα έσοδα της ΝΑ, … είναι εκτός των άλλων, «από θεσμοθετημένους φόρους, τέλη, δικαιώματα και εισφορές, από δικαιώματα και εισφορές ανταποδοτικού χαρακτήρα» (άρθρο 118) .

• Αυθαίρετες μεταθέσεις-μετακινήσεις-μετατάξεις-αποσπάσεις από τους Νομάρχες, κατά παρέκ-κλιση του υπαλληλικού Κώδικα (άρθρα 158,159,160, λες και είμαστε δούλοι των Νομαρχών),

• Αποζημίωση Νομαρχών ίση με γενικού γραμματέα υπουργείου, πράγμα που ψηφίστηκε ήδη και τους καταβάλλονται αναδρομικά πάνω από 10.000€, σύμβουλοι νομαρχών μόνιμοι μετά από πενταετία, κατά παρέκκλιση του Νόμου Πεπονή.

 

Αντιδραστικές, λαθεμένες και αποπροσανατολιστικές είναι και οι θέσεις της ΟΣΥΝΑΕ, που απαιτεί ένα «μικρό» και «ευέλικτο» κράτος, με διορισμένο περιφερειάρχη, για να έχει την δυνατότητα η κυβέρνηση να περνάει την πολιτική της, χωρίς κατάργηση των νομαρχιών.

 

Για όλους αυτούς τους λόγους, πρέπει μέσα από αγώνες των εργαζομένων στη ΤΑ, των πολιτών και της νεολαίας, να αποκαλυφθεί ο χαρακτήρας των νέων ρυθμίσεων, να αντιπαλευτεί η νέα επέλαση του κεφαλαίου και της αγοράς και τα νέα χαράτσια στους δημότες, να μην αποπροσανατολισθεί ο αγώνας σε αντιπαραθέσεις δευτερεύουσας σημασίας για τοπικιστικά ζητήματα. Να μην περάσει τελικά αυτός ο νέος Προκρούστης.

 

Αποδείχτηκε τελικά η ορθότητα της πρότασης μας στο Καταστατικό Συνέδριο (για αποφασιστική συνέλευση Προέδρων, κατά τα πρότυπα της ΟΛΜΕ, που κάποιοι, που δεν την ψήφισαν ή δεν την υποστήριξαν, έσπευσαν εκ των υστέρων να την υιοθετήσουν), όταν η ΟΣΥΝΑΕ, αφού «κατέβασε» τα Δ.Σ. της χώρας στις 27 Μαρτίου στην Αθήνα, «τα έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια», γιατί είχαν την λογική των δυναμικών, κλιμακούμενων, συντονισμένων κινητοποιήσεων, για να προτείνει απεργία στις 26 Ιούνη, «για την τιμή των όπλων».

 

• Λιγότερος μισθός-μικρότερο μεροκάματο, ανασφάλιστη εργασία, χειρότερο ασφαλιστικό, ιδιωτικοποίηση, φορομπηξία, καταστολή, σημαίνουν θεμελίωση του νέου Μεσαίωνα, που επιδιώκει το κεφάλαιο και υλοποιούν στη σειρά οι κυβερνήσεις της NΔ και του ΠAΣOK.

 

Οι εργαζόμενοι, μέσα από τις Συνελεύσεις πρέπει να πάρουν την υπόθεση του στα χέρια τους. Με επιτροπές αγώνα και πρωτοβουλίες βάσης, με απεργιακές κινητοποιήσεις, με κλιμάκωση του αγώνα, με την αλληλεγγύη και τον συντονισμό με άλλες κατηγορίες εργαζομένων, που βρίσκονται στο δρόμο του αγώνα, ενημερώνοντας όλους τους συναδέλφους, με την αυτοπεποίθηση που γεννάει το δίκιο και η ανάγκη.

Σε αυτά τα πλαίσια : ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 26 ΙΟΥΝΗ.

 

Ηγουμενίτσα 24. 6. 2008 Αγωνιστική Πρωτοβουλία