ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΕΔΕ-ΕΝΠΕ

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΝΠΕ-ΚΕΔΕ (19-4-2018)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΥ ΒΕΤΑΣ (πρόεδρος ΟΣΥΑΠΕ)

Παρακολουθώντας τις εργασίες και αυτού του Συνεδρίου σας, αλλά πολύ περισσότερο ζώντας χρόνια τώρα με τους συναδέλφους μου από τα μέσα την κρατική μηχανή, που άλλοτε συγκεντρώνει και άλλοτε αποκεντρώνει αρμοδιότητες, που άλλοτε ακολουθεί τον δρόμο του μεγάλου και άλλοτε το δρόμο του μικρού κράτους, που έχουμε «υπηρετήσει» αρμοδιότητες παλαιότερα μέσα από τις αποκεντρωμένες υπηρεσίες των υπουργείων και στη συνέχεια μέσα από τις αντίστοιχες ΝΟΜΑΡΧΙΑκές και ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑκές, είναι ξεκάθαρο ότι ο τίτλος του Συνεδρίου σας για εμάς τους εργαζόμενους δεν μπορεί να κρύψει την διαχρονική εφαρμογή μιας αντιλαϊκής πολιτικής, ούτε τις αιτίες για την βάρβαρη καθημερινότητα της πλειοψηφίας του λαού, ούτε την προσπάθεια διάχυσης ευθυνών, ανάμεσα στις τοπικές – περιφερειακές και κεντρικές αρχές.

Βεβαίως έχουμε καθαρό ότι οι Τοπικές και Περιφερειακές Αρχές, που αποδέχονται αυτήν την πολιτική, ότι οι πολλοί πρέπει να δουλεύουν και οι λίγοι να κερδίζουν, που αποδέχονται και υπερασπίζονται ότι η ανάπτυξη του τόπου περνάει μέσα από την επιχειρηματική δράση, θεωρούν και εμάς τους υπαλλήλους των ΟΤΑ χρήσιμους μόνο στο βαθμό, που είμαστε αποτελεσματικοί στην υλοποίηση των αρμοδιοτήτων, που είναι συνυφασμένες με την στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Γι αυτό δεν μας ξαφνιάζουν τοποθετήσεις Περιφερειαρχών που λένε στα υπηρεσιακά τους στελέχη «μη ζητάτε προσωπικό», δεν μας ξαφνιάζουν αποφάσεις κυβερνητικές και αυτοδιοικητικές, που προσπαθούν να φορτώσουν 2 και 3 αντικείμενα, 2 Περιφερειακές Ενότητες, 2 νησιά κλπ σε έναν υπάλληλο, και να τον «περνάνε και από γενιές 14» αν τυχόν σηκώσει κεφάλι…

Δεν είναι εξάλλου ούτε τυχαίο, ούτε σπάνιο κυβέρνηση, τοπικές και περιφερειακές αρχές να επιλέγουν την ουσιαστική αποδυνάμωση υπηρεσιών, σε προσωπικό, μέσα και πόρους, προκειμένου σαν ώριμο φρούτο οι αρμοδιότητες να ιδιωτικοποιηθούν ή να εκχωρηθούν.

Βλέπουμε ότι, παρά τις φαινομενικές αντιπαλότητες οι κυβερνήσεις νομοθετούν σε αυτήν την κατεύθυνση που ζητάτε πχ ΚΤΕΟ ΑΕ, δομημένο περιβάλλον, συμπράξεις με ιδιώτες, ανάθεση καθηκόντων σε 2 νησιωτικές Περιφερειακές Ενότητες, κινητικότητα, αξιολόγηση και πάνω από όλα τον ίδιο τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, με ότι αυτός έφερε στο επίπεδο της δημοσιονομικής πειθαρχίας, στην διεύρυνση της αντιλαϊκής φορολόγησης, στην εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και αγαθών, στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων.

Για εμάς το Σχέδιο Νόμου που προτείνετε ως ΕΝΠΕ για την μεταρρύθμιση του κράτους και ιδιαίτερα της «αυτοδιοίκησης» είναι χρήσιμο, γιατί αποκαλύπτεται και στους πιο αδαείς τι κρύβεται πίσω από τις χιλιοειπωμένες βαρύγδουπες όμορφες φράσεις που ακούγονταν και στην Επιτροπή Αναμόρφωσης του ΚΑΛΛΚΡΑΤΗ, περί αποκέντρωσης, δημοκρατίας, λαϊκής συμμετοχής και έλεγχου, διαφάνειας, οικονομικής αυτοτέλειας κλπ.

Προτείνετε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, δηλαδή κι άλλα κίνητρα και φοροαπαλλαγές στους επιχειρηματικούς ομίλους, δηλαδή μισθούς και εργασιακές σχέσεις σύγχρονων σκλάβων, προτείνετε εξελιγμένα ΣΔΙΤ, παράδοση των πλεονεκτημάτων κάθε περιοχής στα κεφάλαια, που θέλετε να «μοχλεύσετε» και άλλα παρόμοια.

Μόνο που εμείς οι εργαζόμενοι προσθέτουμε και το «ποιος για ποιον» θα αξιοποιήσει αυτά τα πλεονεκτήματα, και γνωρίζουμε καλά ότι ανάπτυξη με κριτήριο την κερδοφορία φέρνει για το λαό μόνο ψίχουλα και κακοπληρωμένες και με ημερομηνία λήξης θέσεις  εργασίας. Και βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε αδιάφοροι για τις κάθε είδους «συμπράξεις» που προωθούν ορισμένοι αιρετοί, στο όνομα της ανάπτυξης (βλέπε ναυπηγεία Σύρου κλπ), προκειμένου να εξυπηρετήσουν ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, και να μπλέκουν όλο πιο βαθειά τη χώρα μας στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η λεγόμενη «win-win» πρακτική, την οποία αναφέρετε αποτελεί το χρυσωμένο χάπι για να δεχτούν οι εργαζόμενοι να γίνουν τα υποζύγια, που στις πλάτες τους θα συνεχίσει το κεφάλαιο και στην μετά κρίση πλέον εποχή να θυσαυρίζει.

Ζητάτε να προχωρήσει η μεταρρύθμιση του κράτους και των δομών του. Αυτό το ζητάει και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση. Και οι 2 – σημερινή και προηγούμενες κυβερνήσεις – είχαν και έχουν εξαγγείλει την Διοικητική Μεταρρύθμιση, και οι 2 την προχώρησαν και την προχωρούν με τα τεχνικά κλιμάκια των Γάλλων, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΟΣΑ, δηλαδή με την ΕΕ και τους άλλους θεσμικούς τους εταίρους.

Δεν σας είδαμε κύριοι και κυρίες Περιφερειάρχες να διαμαρτύρεστε, που η Παγκόσμια Τράπεζα αλωνίζει τις υπηρεσίες Ανάπτυξης, Υγειονομικού Ελέγχου κλπ, που διοργανώνει σεμινάρια για να επιμορφώσει… τους υπαλλήλους, δεν σας είδαμε να πατάτε πόδι για να αρθεί η απαγόρευση των προσλήψεων, να σταματήσουν οι απολύσεις καιι η ανακύκλωση της ανεργίας, ούτε καν να παραμείνει η μισθοδοσία μας στον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε καν να καλύψει το Υπουργείο Εσωτερικών το σύνολο της μισθοδοσίας των υπαλλήλων. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στον 13ο και 14ο μισθό και τις μισθολογικές μας απώλειες γενικά, που εάν στοιχειωδώς στηρίζατε τους εργαζόμενους θα το κάνατε, αλλά και στο να ζητήσετε να καλυφθεί η αύξηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών (από 3,3 πέρυσι, 6,67 φέτος, 10 του χρόνου, 13,33 τον μεθεπόμενο χρόνο για την κύρια ασφάλιση) και οι βασικές ωριμάνσεις των μισθών των υπαλλήλων.

Δεν σας είδαμε – τους περισσότερους βεβαίως – να διαφωνείτε με την άρση της απαγόρευσης των προσλήψεων μόνο στις ανταποδοτικές υπηρεσίες -αν έχει ο πολίτης να πληρώσει θα έχει υπηρεσίες και ο ΟΤΑ θα προσλάβει εργαζόμενους -, ούτε να διαφωνείτε με την κατάργηση της ρύθμισης παροχής ελάχιστων κινήτρων, σε υπαλλήλους Περιφερειών και Δήμων μικρών νησιών για την κάλυψη σίτισης και στέγασης, που δόθηκαν με τον 4483/2017 για ελάχιστους μήνες και στα χαρτιά μόνο, αφού ούτε καν πρόλαβε να υλοποιηθεί η συγκεκριμένη διάταξη.

Τι ουσιαστικό αλήθεια κάνατε για να σταματήσει ο τεράστιος φόρος αίματος, που πληρώνουν οι εργαζόμενοι των ΟΤΑ, κυρίως στο χώρο της καθαριότητας, και που σχετίζεται εκτός των άλλων και με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, που επεκτείνονται συνεχώς.

Ζητάτε ΕΝΠΕ & ΚΕΔΕ Μεταρρύθμιση στη λειτουργία του κράτους – Αυτοδιοικητική Διακυβέρνηση.

Ζητάτε να έχετε λυμένα τα χέρια σας, για να εφαρμόζετε την ίδια πολιτική, με τα εργαλεία, που εσείς πιστεύετε ότι μπορούν να υπηρετήσουν πιο ολοκληρωμένα την καπιταλιστική ανάπτυξη. Όπως λέτε χαρακτηριστικά «να παράγει η Περιφερειακή Διακυβέρνηση πόρους», «να μετασχηματιστούν οι Περιφέρειες σε αυτόνομες αναπτυξιακές μονάδες». Όπως λέμε εμείς επιδιώκετε να λειτουργήσουν οι ΟΤΑ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, πιο ολοκληρωμένα, και να γίνουν πιο ικανοί και αποτελεσματικοί, προκειμένου να στηρίξουν τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων,  τις επενδύσεις και την κερδοφορία τους.

Προσπαθείτε να μας πείσετε ότι εάν αλλάξει η οργανωτική δομή αυτού του κράτους, θα έχουμε οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα καλλίτερη υγεία, καλλίτερα σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς, που τώρα δεν φτάνουν, να καλύψουν τις ανάγκες, και που στην περίπτωση των δημοσίων υπαλλήλων, εμάς δηλαδή, μας πετάτε έξω και από το σχετικό πρόγραμμα του ΕΣΠΑ για τους παιδικούς.

Για το ότι η υγειονομική μας περίθαλψη είναι χάλια ή ότι πληρώνουμε επί της ουσίας το φάρμακο, ότι ο εργαζόμενος βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, φταίει ότι ανήκουν οργανωτικά στο υπουργείο υγείας οι υγειονομικές μονάδες ή ότι με την πολιτική που υπηρετείτε, το φάρμακο είναι εμπόρευμα και το νοσοκομείο καλείται να μπαλώσει τρύπες με ψίχουλα και το φιλότιμο των υγειονομικών; Και αναφερόμαστε στο ζήτημα αυτό, γιατί πολλοί Περιφερειάρχες αποζητάτε την μεταφορά αυτών των αρμοδιοτήτων στους ΟΤΑ.

Γιατί δεν λέτε καθαρά με ποιους πόρους θα λειτουργήσετε εν προκειμένω τα νοσοκομεία, αν όχι με περισσότερα χαράτσια στο λαό και ενίσχυση της ανταποδοτικότητας;

Γιατί δεν λέτε ότι όταν αναφέρεστε στην προώθηση της τουριστικής ανάπτυξης, εννοείτε την ανάπτυξη της κερδοφορίας των μεγάλων τουριστικών μονάδων κι όχι το δικαίωμα σε διακοπές και τουρισμό των εργαζομένων, των αγροτών κλπ, ούτε βέβαια λέτε ότι εννοείτε τουριστική ανάπτυξη και ξερό ψωμί για τους εργαζόμενους του κλάδου, με  δουλειά 8 μήνες χωρίς ρεπό, όπως ορίζει το νεοαποκτηθέν δικαίωμα των εργοδοτών του χώρου.

Θα λέγαμε ότι, όπως ο δικομματισμός, παλιός και νέος υπηρετεί το σύστημα αυτό, ανεξάρτητα από τους διαγκωνισμούς και τις εναλλαγές, έτσι και οι αλλαγές στην οργανωτική δομή του κράτους και των δομών του, η μεταφορά αρμοδιοτήτων μια εδώ, μια εκεί βοηθάει να συσκοτίζεται ο ρόλος του, να βγαίνουν λάδι αυτοί, που κάνουν κουμάντο, να δημιουργεί αυταπάτες, ότι μια καλλίτερη διαχείριση μπορεί να λύσει τα ουσιαστικά προβλήματα της ζωής μας, της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα και μισθό που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας, της μόρφωσης, της υγείας, της ξεκούρασης, του πολιτισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος κλπ.

Όμως η ίδια η ζωή δείχνει ότι όταν κανείς αποδέχεται τον μονόδρομο της πολιτικής στήριξης της κερδοφορίας, αποδέχεται ότι θα υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες, οι άνεργοι, οι εξαθλιωμένοι, οι ξενιτεμένοι, ότι όχι μόνο θα τσακίζονται οι εργαζόμενοι και εσύ θα χτυπάς παρηγορητικά την πλάτη, αλλά ούτε διαχειριστικά προβλήματα δεν θα λύνεις.

Και αναφερόμαστε στα καθημερινά προβλήματα των υπηρεσιών μας, μικρά και μεγάλα, που παρεμποδίζουν την υλοποίηση βασικών αρμοδιοτήτων, όπως να μην μπορεί να λειτουργήσει ένα δημόσιο ΚΤΕΟ για μερικές χιλιάδες ευρώ, ή να πληρωθούν έγκαιρα οι αποζημιώσεις, τα εκτός έδρας, οι υπερωρίες των εργαζομένων ή να φτιαχτούν περιγράμματα θέσεων εργασίας με σεβασμό στα επαγγελματικά δικαιώματα του κάθε κλάδου ή να αγοραστούν τα Ατομικά Μέσα Προστασίας κλπ ή να καταργηθεί η αστική ευθύνη των εργαζομένων στις οικονομικές υπηρεσίες, στις τεχνικές κλπ ή να υλοποιηθεί η διάταξη για την νομική κάλυψη ή για τη χορήγηση του ανθυγιεινού επιδόματος κ.α.

Ζητήματα, που είναι απλά, διαχειριστικά, αλλά που δεν λύνονται, όσο στη πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος δεν βρίσκονται οι εργαζόμενοι.

Κυρίες και κύριοι έχουμε πείρα και ξέρουμε πως καμιά διοικητική δομή, τέτοια ή άλλη, που υπηρετεί αυτήν την πολιτική δεν συμφέρει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Εμείς κρίνουμε τα πράγματα, τους σχεδιασμούς και τις εξελίξεις από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων, και από αυτή τη σκοπιά τοποθετούμαστε και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τα αιτήματά μας, για τη ζωή μας, για να δημιουργήσουμε τις πολιτικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για να ζουμε όλοι οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές μας όπως δικαιούμαστε, ικανοποιώντας τις σύγχρονες ανάγκες μας.

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ