Εισήγηση

Προς την ΕΕ της ΑΔΕΔΥ

 

Το σχέδιο ¨Καλλικράτης¨ όπως αναρτήθηκε για διαβούλευση  δεν είναι τίποτα καινούργιο,  από τα κατά καιρούς δημοσιεύματα και διαρροές.

Είναι ασαφές και εύκολα χαρακτηρίζεται και αυτό από την λογική, ότι σ΄ αυτή τη χώρα μπορεί να υπάρχουν Νομάρχες, Δήμαρχοι, Υπουργοί αλλά δεν υπάρχουν εργαζόμενοι στη Δημόσια Διοίκηση.

Στα βασικά του σημεία παρατηρούμε:΅

 

1.     Διατηρεί τα επίπεδα διοίκησης των τεσσάρων ομόκεντρων κύκλων ( Κεντρική Διοίκηση- Γενικοί Διοικητές- Περιφέρεια – Δήμοι)

2.     Μετακινεί τα επίπεδα διοίκησης ασύμμετρα μακριά από τον πολίτη και κατά συνέπεια υποβαθμίζει τον όποιο έλεγχο αλλά και την συμμετοχή.

3.     Θα δημιουργήσει το απόλυτο ΧΑΟΣ  με την εφαρμογή του χωρίς μεταβατική περίοδο.

4.     Προσδιορίζει τίτλους και κατόχους οφίτσιων χωρίς προσδιορισμό αρμοδιοτήτων επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο το διοικητικό πρόβλημα της χώρας.

5.     Δεν αξιολογεί  τις μέχρι τώρα διοικητικές παρεμβάσεις (Καποδίστριας 1)

6.     Η λέξη ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των Νομαρχιών θα οδηγήσει σε περιπέτειες τους υπαλλήλους της ΝΑ, λαμβάνοντας υπόψη, και το γενικότερο πολιτικό κλίμα και την τροφοδοτούμενη από τα ΜΜΕ λασπολογία για το οτιδήποτε δημόσιο.

7.     Δεν αναφέρεται  στους υπαλλήλους ως να μην υπάρχουν.

8.     Μετατρέπει τη χώρα σε ομοσπονδία τσαλαβουτώντας στις εμπειρίες χωρών με ομοσπονδιακά συστήματα ( Με οργανωμένο όμως κεντρικό κράτος) και χωρών με αυτονομιστικά κινήματα (Ισπανία – Βέλγιο)

9.     Η ανάγκη μεταρρύθμισης δεν αποτελεί αλλά ούτε απετέλεσε κανενός είδους λαϊκή απαίτηση, παρά μόνο της ΚΕΔΚΕ και των επιστημόνων υπαλλήλων των διάφορων Ινστιτούτων αυτής.

 

 

Τι προτείνουμε:

 

·        Το σχέδιο για τους παραπάνω λόγους δεν μπορεί να γίνει δεκτό.

·        Θα πρέπει να αποσυρθεί και η χώρα να ασχοληθεί με πραγματικά της προβλήματα

Σε μια χώρα με τεράστια οικονομικά προβλήματα λογικά δεν ανοίγεις άλλες πληγές.

 

·        Προφανώς και είμαστε υπέρ μιας συνολικής αναδιάταξης της Δημόσιας διοίκησης, αλλά με σαφείς προϋποθέσεις, επαφή με την πραγματικότητα και τις κοινωνικές ανάγκες, ικανή να έχει διάρκεια και πρόβλεψη χρησιμότητας και επιτυχίας.

Προπάντων να γνωρίζουμε τη θέλουμε να κάνουμε.

Ως πρώτη αλλά απαραίτητη ενέργεια θα πρέπει να είναι:

Η καταγραφή, από μηδενική βάση, του σύνολο των ασκούμενων αρμοδιοτήτων όλων των βαθμίδων διοίκησης. 

Να κατανείμουμε αυτές στο κεντρικό – στο αποκεντρωμένο κράτος και σε επίπεδο αυτοδιοίκησης.

Η παραπάνω διαδικασία θα καθορίσει δομή που χρειαζόμαστε και όχι οι φιλοδοξίες των Νομαρχών και των Δημάρχων (για περισσότερη εξουσία και διαχείριση).

 

·        Σε κάθε όμως περίπτωση μεταβατική περίοδο.

·        Όχι σε περιπέτειες των υπαλλήλων με υποχρεωτικές μετατάξεις – μετακινήσεις – Απολύσεις.

 

Αθήνα      9-02-2010

Δόλγυρας Ηλίας

Μέλος ΕΕ  ΑΔΕΔΥ